Na de zware tocht van maandag hadden we vandaag en gister rustdag. Maar zelfs op een rustdag wil ik wel iets doen dus gisterochtend gingen we eerst ergens koffie drinken en het stadje bekijken. Er is een oud klooster met ruïnes van een grote kerk. Verder bekeken we even de kerk en beklommen de “Tour d’Horloge” 

We deden boodschappen en bleven de rest van de middag op de camping, eigenlijk vooral bij het zwembad. 
Vanochtend werd ik wakker en voelde ik me beroerd. Ik heb geloof ik een soort van allergische reactie ergens op want ik ben nu al twee dagen snipverkouden, ik moet de hele tijd niezen en (sorry, is niet echt netjes) maar het snot druipt mijn neus uit. Mijn ogen zijn geïrriteerd en elke keer dat ik mijn neus snuit plopt mijn oor open die dichtzit door het zwembad of het vliegen. 

Toen ik na het douchen mijn schoenen aan deed zag ik iets raars. Ik loop al vier dagen rond op twee verschillende sandalen. Ik vind het vooral zo raar dat ik het niet eerder gezien heb want nu ik het weet zie ik het de hele tijd. Het kan me ook niet schelen hoor maar vind het vooral vreemd dat het me niet eerder opgevallen is. 

We zouden vandaag een kort tochtje gaan maken maar, ook tot onze verbazing, regende het vanochtend. Toen hebben we maar besloten de was te doen (echt een werkje op de camping) en naar de markt te gaan. Tobias kocht bloedworst voor vanavond. Ik moet dan altijd nog steeds iets overwinnen maar wil ook geen zeikerd zijn en zelfs de kinderen vonden het vorig jaar best lekker. Ook kochten we petten voor de jongens en alvast wat cadeautjes voor Ole die over vijf dagen jarig is.  

In de middag maakten we nog een heel klein tochtje vanaf de camping waarbij Ole op de aangangfiets mocht. En Louis op zijn eigen fiets. 

We gingen picknicken bij het meer en naast een speeltuin en daarna weer lekker zwemmen in een heel rustig zwembad want door de regen vanochtend is de hele camping leeg gelopen. Als je een auto hebt is regen een reden opzoek te gaan naar een andere camping. 

Ook hangen we voor de tent, kijken naar de Tour en spelen “qui est-ce? En dan weten jullie wel welk spelletje ik bedoel toch? 

Nog een foto van de bloedworst. De kinderen riepen heel hard over de camping, waar allemaal Nederlanders om ons heen zitten, dat lijkt wel POEP!!! Maar ze hebben er allebei toch wat van gegeten en vonden het geloof ik zelfs wel lekker. 

Morgen weer een trektocht waar ik best wel tegenop zie. 57 km waarvan een groot stuk over een gele weg en er staat in de beschrijving bij dat stukken “geaccidenteerd” zijn. Wat hebben we tot nu toe dan gehad? Vraag ik me af. Maar Tobias  zegt: “waarom heb je deze vakantie dan gekozen?”. Dus ik zet mijn ‘tanden op elkaar’ en zie wel hoe het gaat. Als je er zo tegenop ziet kan het alleen maar meevallen.