We zijn in de duinen bij Egmond aan zee om de verjaardag van Tobias en Sil te vieren. Gisteren werden ze 40. Maar dit vieren werd ruw verstoord door een bezoek aan de weekenddokter in Alkmaar, een zielige Ole en bezorgde, zich schuldig voelende ouders. Het ging zo:
Vrijdagavond, na gegeten te hebben bij de ouders van tobias, gingen wij al naar het duinhuisje. Meteen de kinderen naar bed, zelf nog even lezen en ook vroeg onder de wol. De volgende ochtend zette ik het verjaarsontbijt klaar en Louis en Ole maakte een tekening. Ole tekende een hele grote ‘hot dog’ en Louis maakte deze vogels, nagetekend uit zijn favoriete vogelboek.
Na het ontbijt kwamen Sil, Andrea, Kolja en Lovis en vrij snel ook gezamenlijke vrienden Coos en Willemijn en Auke. De kinderen speelden en wij aten taart en daarna gebakken eieren. Toen gingen we met zijn allen een flinke wandeling maken in de duinen.
Ole liep een beetje te dralen achter aan maar dat doet hij altijd dus echt bijzonder vonden we dat niet.
Maar toen we bij een fijne zandduin kwamen waar de kinderen lekker vanaf kunnen glijden trok hij zijn t shirt uit, zagen wij zijn rug en schrokken ons rot.
Een paar dagen geleden had Ole een plekje op zijn rug. Hij zit altijd onder de wondjes dus heel veel aandacht besteedde we er niet aan. We hadden er een pleister op gedaan en toen was ik het eigenlijk een beetje vergeten.
Nu waren er heel veel plekken (open wondjes, blaasjes en pus) bijgekomen. De helft van zijn rug zat er mee vol en ook op de buik zat al een plek. En bij die pleister zag het er helemaal pijnlijk en ontstoken uit. We liepen zo snel mogelijk terug en ik belde de weekenddokter. Om kwart voor zeven konden we terecht. Snel nog Chinees eten en gehaast er naar toe. Gelukkig gingen Jan en Anja mee en reden we er zo naar toe.
Ole was wel een beetje zielig want het deed pijn en plakte aan zijn t-shirt. Maar bij de dokter was hij heel dapper. Het was inderdaad Krentenbaard, ook wel kinderzeer genoemd. Hij kreeg er een mooi verband omheen en we kregen een zalf die we er drie keer per dag op moeten smeren.
Vandaag alweer twee keer het zalfje erop gesmeerd, wat Ole echt niet leuk vind, en het ziet er nu al veel beter uit. Droger en minder rood. Hij is wel wat hangerig en witjes maar toch ook lekker aan het spelen en we hebben ook alweer een wandelingetje gemaakt naar de molen.
Hij mag gewoon naar school maar we gaan het even aankijken morgenochtend want hij is nog niet helemaal zijn vrolijke zelf.
Och arme, ja ik weet ook wat het is, mijn dochter heeft het ook ooit gehad, en precies op de kin, zoals krentebaard vaak wordt toegeschreven, pfffffffff en wel naar school? En de besmetting dan?
LikeLike
Hij is vandaag niet naar school geweest hoor. lekker dagje thuis met papa. en de wond ziet er al veel beter uit en droog en dan schijnt het besmettingsgevaar geweken te zijn.
Ja op kin lijkt me al helemaal vervelend. Bij Ole zit het gelukkig op zijn rug en kan hij daar niet zo goed bij.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is inderdaad een voordeel, en goed dat ie nog een dagje thuis is gebleven 😉 Ik hoop dat het heel snel verdwenen zal zijn, ik weet nog dat ik er weken mee heb lopen te klooien toen, pffffffff. Sterkte!
LikeLike
oh ik hoop niet dat het zo lang duurt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat hoop ik ook, maar het verschil is, hij op zijn rug, mijne dus die kin echt waar het vaak voor komt, dus open krabben en… 😉
LikeLike
[…] mijn vorige blog schreef ik al over Ole’s Kinderzeer. Toen we zondag aan het einde van de middag via Alkmaar naar Amsterdam gingen was Ole toch een […]
LikeLike