Een beetje een losse- flarden- blog wordt dit. Omdat ik allemaal kleine dingetjes even wil vertellen/ laten zien.

Ole’s kinderzeer:

In mijn vorige blog schreef ik al over Ole’s  Kinderzeer. Toen we zondag aan het einde van de middag via Alkmaar naar Amsterdam gingen was Ole toch een beetje stilletjes en voelde hij warm aan. Maandag hebben we hem thuisgehouden en steeds drie keer per dag het zalfje erop gesmeerd. Het gaat nu heel goed en is nog niet verdwenen maar wel helemaal dicht en er komen geen nieuwe plekken meer bij.

Dank voor alle reacties waaruit vooral bleek dat iedereen hier wel eens mee te maken krijgt. Dat wist ik helemaal niet (en ik ben nog wel een juf).Heel blij waren we vooral dat het niet in zijn gezicht zat, dan is krabben veel makkelijker en ziet het er ook zo eng uit.

Artis:

Gisteren gingen we met de hele onderbouw (alle groepen 1 en 2) een dagje naar Artis. Dat is het leuke van een school in Amsterdam. Je laat de kinderen gewoon bij Artis halen en brengen, we hebben een Artis- schoolkaart waardoor het per persoon maar 3 euro kost en heel veel kinderen en ouders (zoals wij ook) hebben zelf een artis- abbonement. De kinderen lopen in kleine groepjes door de dierentuin en worden begeleid door een vader of moeder. Wij juffen en meesters hadden na het ontvangen van de kinderen en het instrueren van de ouders dus eigenlijk vrij en ook wij gingen als groepje Artis bekijken.

Ik was de gids en leidde mijn collega’s rond. Ook probeerde ik foto’s van de dieren te maken, als oefening in het fotograferen. Dat is nog niet zo simpel want ze worden zo snel saai en zonder enorme lenzen en zo meestal ook niet zo mooi. Alleen over deze was ik wel echt tevreden.  Best scherp voor met een mobiele telefoon.

De orthodontist:

Ook even een update over mijn afspraak met de orthodontist nadat ik vorrige week gehoord had dat ik toch eigenlijk weer een beugel moet: Help, ik moet een beugel

Om 9 uur vanochtend zat ik tussen de pubers met hun ouders in de wachtkamer. De Orthodontiste leek me heel aardig en kundig. Ze keek naar mijn tanden en zei toen, gelukkig, dat ze wel zag dat ik al een beugeltraject gehad had. Jammer genoeg zette ze de tanden vroeger nog niet vast met een spalkje achter de tanden en daardoor is er weer veel scheef gaan staan. Ik heb een lichte overbeet en mijn kiezen kunnen niet goed tegen elkaar. Dit zorgt ervoor dat ik kauw met één kant. wat weer voor meer schade aan die kant zorgt en tandsteen aan de andere kant. Ze zij ook dat mijn onderkaak wat klein is en had het ook nog over een eventuele kaakoperatie (daar schrok ik wel even van maar zij wilde het alleen genoemd hebben)

Ze zei dat de kans klein was dat het vergoed werd en dat ik de aanvraag daarvan met röntgenfoto’s enzo in ieder geval zelf moet betalen (250 euro). Als het niet vergoed wordt kost een plaatjesbeugel alleen boven 550 euro en beneden dan ook. In totaal moet ik rekenen op meer dan 2500 euro met foto’s en behandelingen enzo erbij. Ik heb gezegd dat ik er over na ga denken. Zijn mijn motieven meer esthetisch of medisch en heb ik zin in dit hele traject? Heb ik er deze bedragen voor over? en de pijn die erbij komt? en al die uren in die tandartsstoel?  Eigenlijk weet ik het antwoord al -> nee.

Ik ben wel benieuwd wat jullie ervan vinden. Want ik noem nu alleen de nadelen maar een mooi gebit is natuurlijk ook wel wat waard. En voor mijn gebit heeft het ook grote voordelen (handig voor later). Moet ik het toch nog serieus overwegen of het gewoon zo laten, Wat zouden jullie doen?

de tuin

Vanuit de orthodontist fietste ik naar de tuin. Even kijken hoe het er uit ziet en wat dingen ophalen. De tuin begint al echt herfstig te worden. Veel bladeren op de grond, herfstbloemen en de appels aan de appelboom zijn bijna goed. Dit weekend gaan we appels plukken/ rapen. Maar we slapen er nu niet meer. Wordt een beetje te laat licht en te vroeg donker en we wilden ook weer even thuis zijn met Ole’s krentenbaard en dat bevalt eigenlijk wel. Vooral de kinderen vinden het heerlijk om weer thuis te zijn. Lekker met al hun speelgoed en knuffels om hen heen en de televisie en computer werken ook wel mee. Hier houden ze een voorstelling thuis op de bank en kan je een beetje zien hoe het met Ole’s rug gaat.