Deze periode van het jaar is en ééntje die je zelf gezellig moet maken binnen in je huis want het is of heel koud, of heel regenachtig. De winter is al een tijdje bezig en de lente echt nog niet in zicht. December is net voorbij dus iedereen is feest/familie- moe en blut. Hier een kort verslag van mijn weekend.

Vrijdag 29 januari:

Ole en ik hebben om de week school en om de week zijn we vrij. Vandaag waren we vrij. Nadat we Louis naar school hadden gebracht gingen we thuis een groot Duplo- kasteel maken. Ik moet wel een hobbeltje overwinnen maar als ik er eenmaal mee bezig ben, zit ik eigenlijk heerlijk te bouwen.

 Eenmaal klaar met bouwen ging ik, een beetje, het huishouden doen en Ole speelde lekker verder.  Ik kreeg ook nog deze foto via Whats-app. Ole met zijn twee beste vrienden in een boom op het schoolplein.

 Toen het stopte met regenen gingen we naar de bibliotheek. Ik lopend en Ole op zijn loopfiets. We haalden een hele stapel boeken waaronder deze Over een tijger die weer wild wil worden. Echt een leuk boek en een goede tip om cadeau te geven aan een kind tussen de 2 en de 5.

Nadat we Louis uit school hadden gehaald ging ik alleen weer terug naar school voor de vrijdagmiddagborrel met mijn collega’s. Ook gezellig op een dag dat je niet werkt. Bij mij op school werken bijna alleen maar vrouwen en de vrijdagmiddagborrel is dan ook een soort van theekransje maar dan met wijn en bier en veel gesprekken over school en onze eigen levens.

s’Avonds keken we onder andere naar een aflevering van Andere Tijden speciaal over de jaren tachtig. Erg leuk, zeker als je voor 1976 geboren bent en al helemaal leuk als je nog ouder bent.  Ik herkende er heel veel van uit mijn jeugd. Je kan het nog kijken via Uitzending gemist. Echt een aanrader.

 

Zaterdag 30 januari

De regen valt met bakken uit de hemel. Ik ben in Louis bed gaan liggen nadat ik de kinderen om 10 voor 7 voor de computer (Netflix) heb gezet.  Kan net zo goed nog even blijven liggen. Om 10 uur zitten we uiteindelijk aan een uitgebreid ontbijt.

Ik heb Coos (een oude vriend van Tobias en Sil) een sms-je gestuurd of we ergens dit weekend naar hun nieuwe huis in de Jordaan kunnen komen kijken. Dat kan vanmiddag. leuk. Wel zo gezellig om dan iets lekkers mee te nemen en dus maken we een appelkaneelcake

 

Om 2 uur fietsen we met de jongetjes de hele stad door naar de Jordaan. Mooie fietsroute.

 Coos en Willemijn hebben een heel leuk oud huisje waar ze wonen met hun zoon Auke. De jongens gaan lekker spelen en wij drinken thee. Dan gaan we ook nog even een wandelingetje maken door de buurt en spelen in de speeltuin.

 Om half zes fietsen we weer naar huis. We eten pompoensoep en mango/avocadosalade en de jongens ook nog kant-en-klare magnetron poffertjes en we lezen de Reuzekrokodil (Roald Dahl). Als de kinderen naar bed zijn kijk ik nog naar Wie is de Mol. Mijn vriend van vroeger, Rop, zit er nog steeds in.

Zondag 31 januari

We hebben beloofd om dit weekend naar het zwembad te gaan. Tobias en ik hebben er meestal geen zin in (zeker niet omdat ik vaak de halve school tegenkom, wat ik niet zo prettig vind in mijn badpak) maar het is ook weer zo flauw om het nooit te doen. Louis en Ole vinden het echt helemaal te gek en het is ook goed voor hun zwem-ontwikkeling.

Om 9 uur zitten we op de fiets en inderdaad is het nog lekker rustig als we bij het zwembad komen. We kunnen zonder rij zo ‘tig’keer van de grote glijbaan.

Om 12 uur waren we alweer thuis. De middag brachten we binnen door. Ik las mijn boek uit: De Amerikaanse Prinses van Annejet van der Zijl. Was er niet kapot van. Het is wel heel leuk om over de geschiedenis van de vorige eeuw te lezen via één persoon die van alles meemaakt, maar ik hoopte toch de hele tijd dat ik het snel uit had, zodat ik aan een volgend boek kon beginnen. Toch niet boeiend genoeg dus. Ook ergerde ik me eraan dat alle Engelse citaten ook nog vertaald werden in het Nederlands. Ik kan me niet voorstellen dat dat voor veel mensen die sowiezo de moeite nemen om zo’n boek te lezen, nodig is.

Sandra die een tasje kwam brengen met spullen voor de jongens belde later dat er bij de vuinis een heel mooi poppenhuis stond en dat ik even moest komen kijken. Op weg de trap af riep Tobias me nog na dat ik niet nog meer “troep” van de vuilnis mee naar boven mocht nemen, maar dit poppenhuis kon ik toch echt niet laten staan. Het is heel mooi gemaakt door iemand lang geleden: op het dak zitten echte dakpannetjes, in de kamers zitten leuke behangetjes, er zitten ramen in met vensterbankjes en glas in lood, trappen met leuninkjes en traprekjes en aan de buitenkant een klein regenpijpje. De spullen die er af zijn (zoals de dakgoot en de deur) zitten er zelfs nog bij. De kinderen vonden hem ook helemaal te gek en zelfs Tobias draaide bij.

Net keek ik nog even naar de Close-up documentaire over de acteur philip seymour hoffman. Ook zeker de moeite waard om nog even te kijken. Staat vast en zeker op Uitzending Gemist.

En daarmee kom ik alweer bij het einde van dit weekend. Drukke week voor de boeg. Heb ik nu weinig zin in, maar eenmaal bezig vals het altijd weer reuze mee.