Zittend op mijn stoel hier voor het duinhuisje bedacht ik het volgende: Er bestaan twee soorten vakanties.

De eerste is de actieve vakantie waarin je zoveel mogelijk probeert te zien, doen, proeven, beleven en meemaken. Gaan enkele dag is saai, want steeds ga je weer op zoek naar nieuwe ervaringen. Het woord “bucketlist” klinkt zo erg maar de dingen op zo’n vakantie kunnen hier wel op afgestreepte worden. Rond Berlijn fietsen, eiland hoppen in Griekenland, de Eiffeltoren beklimmen, piranha’s vangen in de surinamerivier en ga zo maar door. Sommige mensen worden al moe van het idee.

De tweede soort vakantie is dan ook het tegenovergestelde hiervan: de uitrust-vakantie. Je zit op 1 plek voor langere tijd en doet bijna niets. Alle dagen zijn min of meer hetzelfde en vloeien vanzelfsprekend in elkaar over door het monotone ervan. Het fijne van zo’n vakantie is dat je niets moet en niets hoeft en dat geeft ruimte (in je hoofd)

Ik ben geneigd te kiezen voor de eerste vakantie want nieuwe dingen zien en beleven vind ik leuk, maar mijn vakanties in het duinhuisje in Egmond aan zee zijn van de tweede categorie. Elke meivakantie en 2 weken in de zomer zijn we hier al vanaf dat de kinderen geboren zijn. Nee zelfs al daarvoor. Eigenlijk al sinds ik met Tobias ben en Tobias zelf doet dit al vanaf dat hij 4 was en zijn ouders het oude duinhuisje kochten voor 500 gulden. De vakanties uit zijn jeugd bestonden er uit dat ze 6 weken met zijn vijven in dat kleine huisje zaten, speelden met andere duin-kinderen, ronddwaalden door de duinen en naar het strand gingen.

Onze kinderen beleven min of meer hetzelfde. Als we hier zijn is dat meestal samen met Sil (tobias zijn tweelingbroer), Andrea, Kolja en Lovis. De ouders gaan in wisselende samenstelling soms even werken of wat nachtjes thuis slapen. Maar de jongens zijn hier nu al 2 weken non stop.

De dagen in het duin hebben een prettig soort eenvoud. We staan laat op. Ik kook eitjes en maak een fruitsalade, de kinderen zitten op een scherm. Rond 11 uur komen ook de vaders uit bed en gaan we ontbijten waarna de kinderen de duinen in verdwijnen en de ouders rustig een afwasje doen, een beetje in de tuin rommelen of lekker gaan lezen. Na een tijdje bedenken we een activiteit (meestal is dat wandelen of boodschappen doen) de kinderen moeten mee en via de duinen lopen we dan bijvoorbeeld naar het dorp of naar de Albert Heijn in Egmond aan de Hoef.

Rond Vijf uur zijn we dan weer terug en doet een ieder zijn ding. Beetje lezen, in de zon zitten, puzzelen en koken. Na het eten gaan de kinderen vaak nog even weg (naar hun geheime bunkerhut ofzo) of maken we een avondwandeling door de duinen of naar het strand

Als de kinderen in bed liggen lezen wij nog wat of we doen spelletjes die heel lang duren omdat er teveel gepraat wordt. En meestal gaan we dan te laat naar bed, wat niet erg is want de volgende dag hoeven we toch niets.

En zo gaan er ongemerkt 2 weken voorbij en gaan we vandaag alweer terug naar Amsterdam En als je me nou vraagt, wat hebben jullie allemaal gedaan in de vakantie? Dan kan ik daar dus niet echt een goed antwoord op geven. Beetje gehangen, beetje gewandeld, veel aangekloot en veel gelezen.

Als eerst las ik Luister van Sacha Bronswasser. Echt een aanrader. Ga dat zeker lezen als je het nog niet gedaan hebt (over de inhoud zeg ik niets want het is veel leuker het te lezen als je nog weinig weet)

En daarna las ik The Lincoln Highway van Amor Towles. Een boek dat leest als een trein en waar je echt heel blij en vrolijk van wordt.

En nu moet ik dus opstaan uit mijn lekkere stoel en dingen gaan doen (tassen inpakken, bedden afhalen, schoonmaken, in de trein met heel veel tassen enz)

Ik word al moe bij het idee.