Is het snoep van die ene sint met die lampionnen nog niet achter de kiezen, staat de volgende alweer voor de deur. Het teveel aan suiker zorgt sowieso voor drukke kinderen maar ze worden nu wel erg overvoerd. Wij als ouders en leerkrachten klagen over het gedrag van “de kinderen van tegenwoordig” (ze zijn zo vreselijk verwend, ze worden de hele tijd vermaakt en vervelen zich nooit meer, ze zitten alleen nog maar op een scherm, als ze maandag op school komen moeten ze uitrusten van het weekend) maar wij doen dit toch echt allemaal zelf.

Het kinder-feestseizoen begint tegenwoordig met Halloween. Alles uit Amerika is blijkbaar “cool” dus het word steeds normaler om het hier te vieren. De winkels liggen vol met griezelige Halloween-accessoires en de tv past zijn programmering erop aan. Er worden feesten georganiseerd voor groot en klein. De kinderen uit mijn klas komen ermee in aanraking en hebben het erover hoe ze het gaan vieren, en ook Ole kwam thuis met een lading snoep en zei dat hij langs de deuren was gegaan met zijn vriend Milan om te trick-or-treat-en.

Dat was nog maar net voorbij of het sinterklaasjournaal begon al. De kleuters schrokken zich een hoedje, en een aantal was ook echt in tranen, toen ze hoorden dat de boot van Sinterklaas gezonken was en alle pieten, de pakjes en de goedheiligman zelf nog in Spanje zaten. Sommige kinderen krijgen hier echt slapeloze nachten van. Ik heb ze proberen uit te leggen dat het maar een verhaal is, dat het altijd goed komt en dat Sinterklaas nog nooit een jaar niet is gekomen.

Met hun gedachten waren ze dus al bij sinterklaas, maar sint-Maarten moest natuurlijk ook nog gevierd worden. Lampionnen maken dus. Dat is altijd heel veel werk. Vooral omdat de kinderen nog niet alles zelf kunnen. Daar zijn we drie dagen mee bezig geweest en ik heb een les gegeven over wie sint Maarten was en waar het feest vandaan komt. Dat het over samen delen gaat (ze worden er namelijk altijd behoorlijk hebberig van, die kinderen) en over mooi zingen (wat we in de klas ook veel geoefend hebben) en over licht op donkere dagen. Toen ik vrijdag rond zes uur van school naar huis fietste zag ik heel veel groepjes kinderen op straat (met de ouders er zo’n 3 meter achter) lopen met hun lampionnetjes en grote hoeveelheden snoep.

En toen zou zaterdag dus de sint aankomen. Deo volente, want niemand wist hoe Sinterklaas hier zou komen. Maar het Sinterklaasjournaal zou het Sinterklaasjournaal niet zijn, als ze er niet een heel verhaal omheen bedachten. de sint en al zijn pieten, zijn paard en alle pakjes vlogen naar Nederland in Sinterklaas zijn prive-jumbojet “De Goedheiligman 1“. De problemen op schiphol werden nog even op de hak genomen (door een veel te vol vliegtuig moest Sinterklaas uitwijken naar Duitsland) Maar gelukkig kon hij op het allerlaatste moment toch nog landen op een vliegveld dicht bij Hellevoetsluis.

Ondertussen bleek dat de Nederlandse scheepsbouwer Hein Klein al maanden bezig was in het droogdok van Hellevoetsluis een nieuwe pakjesboot te maken en natuurlijk was die wonderbovenwonder net op tijd klaar om Sinterklaas van het vliegveld te halen zodat de intocht toch nog door kon gaan. Ze waren zo blij met de nieuwe boot dat Hein Klein Piet mocht worden, namelijk Piet Hein. Op de kade zong iedereen meteen vrolijk het lied van Piet Hein en de zilvervloot. Is die Piet Hein niet eigenlijk reuze fout tegenwoordig, omdat hij er mede voor gezorgd heeft dat wij in Nederland flink veel geld verdiende met de slavernij? dacht ik. Leuk met de hele pietendiscussie. En echt klimaatvriendelijk is het ook niet van de Sint om dan maar te gaan vliegen. en tot overmaat van ramp is er met de bagage (lees; de cadeautjes) ook van alles misgegaan. Je kan nu op je ipad kijken waar jouw pakjes beland zijn via http://www.sinterklaasjournaal.nl. Die van ons liggen bijvoorbeeld in Egypte en die van mijn moeder (daar weet ik namelijk ook het adres van uit mijn hoofd) zijn in Frankrijk. Benieuwd hoe de pieten al die pakjes op tijd op gaan halen. Waarschijnlijk met nog meer vliegtuigen (of zouden ze de vliegende slee van de kerstman voor het verhaal even lenen?)

De sinterklaastijd is voor kinderen sowieso al een hele enerverende, stresverhogende en opwindende tijd. Dit soort verhalen hebben ze helemaal niet nodig om het leuk en spannend te vinden. Sommige kinderen worden van al deze verhalen echt bang. De meeste vinden het leuk gelukkig en Louis, Ole en ik zitten elke avond op het puntje van onze bank om te kijken wat ze nu weer bedacht hebben bij het Sinterklaasjournaal (als je nog niet keek, ga dat dan zeker doen is de tip deze keer) Maar of het echt nodig is en of het wel zo goed is voor de kindertjes van tegenwoordig is de vraag. Op zich is het verhaal van een oude man uit Spanje op een paard op het dak, met allemaal pieten en cadeautjes en een echte stoomboot al bloedstollend genoeg, zou ik denken.