1e etappe: Berlijn- Muggelheim

Met wat “dédain” dachten wij over ontbijten in het Ibis Style hotel. Als je ook ergens kan gaan ontbijten in een wereldstad als Berlijn, wie gaat er dan in de kelder van zijn hotelketen een standaard hotel-ontbijt eten???? Maar vanochtend deden we het toch, want lekker handig met het inpakken van de tassen en het optuigen van de fietsen. En we vonden het ale vier heerlijk. Lekker alles nemen waar je zin in had, nog een hele zooi jammetjes, honing, oploskoffie, bananen en pakjes Nutella in je tas verstoppen (handig voor tijdens het kamperen) en omdat de kinderen gratis mochten ook veel goedkoper dan buiten de deur eten.

Om 11 uur waren we “ready to go”, staken we de Spree over en fietsten door groene parken de stad uit. Nog even langs de Dacathlon? maar net als in Amsterdam waren de camping-gasjes hier ook op. Dat gaat later in de vakantie nog een probleem worden want we hebben nog maar een half-vol klein mini-tankje.

Buiten Berlijn kwamen we langs het “modelpark Berlijn- Brandenburg: een soort Madurodam maar dan wat vervallener. Een goede plek voor een eerste stop. We aten broodjes Curryworst en bekeken de gebouwen.

10 km verderop was het tijd voor de volgende stop: even zwemmen in de Muggelsee.

En weer opgefrist fietsten we de laatste kilometers naar Muggelheim en naar camping de Kuhle Wampe helemaal op het puntje van dit schiereiland. Tobias vroeg of hij bij de receptie was en de campingbaas zei nee (maar het was toch echt de receptie) en toen of er plaats was en weer zei hij nee, maar even later mochten we toch onze tent opzetten op het trekkersveldje bij het strand. We aten bij het campingrestaurant waar ‘zelfbediening’ was (snitzel, koude haring, bietensalade, hele grote augurken, aardappelpuree en bami) beetje gekke combinatie maar prima na een dag fietsen. Ook de douche vonden we stammen uit de communistische tijd. 1 grote doucheruimte met meerdere douches en een open raam. Er hing wel een gordijntje maar je moest naar de andere kant van de ruimte om je muntje erin te doen.

2e etappe: Muggelheim- Königs Wusterhausen

Van tevoren hebben we geen route gepland om te fietsen dus we kijken per dag waar we heen willen en dan kijken we wel hoe ver we komen en of daar een leuke camping in de buurt is. We hebben in Berlijn een vrij gedetailleerde wandel en fietskaart gekocht van het hele gebied om Berlijn heen. En daarnaast gebruiken we natuurlijk Google-maps. Louis vind het ook heel leuk om zich met de route bezig te houden en was op die manier in Berlijn al een hele goede gids. We begonnen met een pontje naar de overkant en fietsten eerst naar een bakker voor een lekkere fruhstuck.

De tocht van vandaag had eigenlijk langer moeten zijn maar we kwamen een beetje vast te zitten in een heel groot bos op onverharde paden die soms zo mul waren dat je niet meer kon fietsen. Er zijn mensen die van “mountainbiken’ houden, maar ik ben daar niet 1 van. En Ole ook zeker niet. Wij werden dus behoorlijk chagrijnig van deze weg, die ook nog eens eindeloos lang doorging. En ondanks dat het er heel mooi was vervloekte wij het hele bos.

Wat was het heerlijk toen we na anderhalf uur weer asfalt onder onze wielen hadden. Maar het enige wat we nu wilden was een koel drankje op een terras en een beetje snel een goede camping zoeken voor wat rust en een verkoelende duik. De nudistencamping vond Ole wel een goed idee maar de rest van het gezelschap toch iets te gortig dus uiteindelijk kwamen we terecht op een nogal vervallen DDR-camping waar vooral bejaarden zaten en waar een restant-standbeeld uit de communistische tijd stond, maar waar we een heel trekkersveldje voor onszelf hadden en het meer ernaast ook.

3e etappe: Königs Wusterhausen- Teupitz

We werden wakker met regen. Bleven dus nog maar wat hangen in de tent (in bed dus eigenlijk) Tent afgebroken tussen de buien door en daarna rustige fietstocht naar Teupitz. Stop gemaakt bij een verlaten huis wat de kinderen erg leuk vonden

En natuurlijk kozen we weer een camping aan een meer zodat we konden zwemmen.

4e etappe: Teupitz- Fresdorf

Soms zit het mee, en soms zit het tegen. Vandaag zat het tegen. De fietsdag begon al slecht met Ole’s versnellingen die het niet meer deden en een klim van 4 km langs een 12 km lange weg waar ze heel hard reden. Fietsen vind ik leuk, maar tegen een berg op fietsen echt niet. En langs een weg fietsen waar steeds auto’s voorbij scheuren zo mogelijk nog erger. Maar het was niet anders en ook het volgende stuk van 23 km was langs een drukke weg. In dit deel van de streek gewoon wat minder fietspaden dus het was niet anders. We moesten hier doorheen.

Toen kwamen we in Beelitz wat er op Google maps heel leuk uitzag maar wat in het echt een boeren doorgangsplaats was met drukke wegen er recht doorheen. We aten vieze frietjes bij de enige tent die open was (blijkbaar is op dinsdag hier bijna alles dicht) en besloten maar weer verder te fietsen naar een volgende camping.

Maar de fietsroute ging door een bos met weer onverharde zandpaden en een hek er midden in waardoor we niet meer verder konden. Lopend met onze fietsen gingen we dus maar verder langs het hek tot we weer bij een verharde weg kwamen. Het was wel erg mooi daar. dat dan weer wel.

De camping waar we naar toe gingen bleek alleen voor vaste bezoekers te zijn en de eigenaar zat in Noorwegen dus op onze knieën bedelen om een plaatsje voor 1 klein tentje voor een nacht kon ook niet. Dus we gingen maar weer verder. Het water was inmiddels ook op en het was behoorlijk warm. Weer 10 km verder zouden er 2 campings aan een meer liggen. Ik had die campings al proberen te bellen maar kreeg bij allebei geen gehoor. Op hoop van zegen dus maar. En warempel. Het lukte. Mooie camping en een km verderop een heel lekker restaurant met “ouderwets Duits eten” volgens het uithangbord. Het was ook echt heel lekker en het uitzicht fantastisch. Daarna nog een avondzwemmetje bij onze camping en voldaan naar bed.

Overigens zijn Ole en ik de enige die het soms erg vinden hoor. Tobias en Louis klagen nooit. Ze fietsen gewoon voorop en laten het geklaag over zich heen komen zonder erop de reageren.

5e etappe: Fresdorf- Potsdam

De komende dagen word het heel warm dus we doen een korte etappe vandaag naar een camping dicht bij Potsdam waar we dan 2 nachten blijven. Het fietsen ging heel goed. Ole was vrolijk en de tocht was wel warm (het is nu al 33 graden en morgen word het nog warmer) maar ook heel mooi.

En nu zitten we op een hele drukke camping vlak bij Potsdam. Onze tent staat tussen de caravans vol in de zon maar er is een fijn strand en het wc huis lijkt wel een museum met schilderijen, muziek en flipperkasten. De jongens vinden het fantastisch. Hier komen we de hete dagen wel door.

Oh en we hebben zelfs een camping-gasje kunnen kopen want ze hebben hier op deze camping alles. Over een paar dagen schrijf ik weer een blog over hoe we verder gaan (hoe, dat weten we zelf ook nog niet 😉