Ik heb me vandaag laten testen op Corona. Ik ben verkouden en heb (een beetje) pijn in mijn keel. Ik denk niet dat ik “het” heb hoor, maar het beleid is nou eenmaal dat je je laat testen met deze klachten, dus dat heb ik maar gedaan. Ik moest in een hele lange rij bij de RAI waar het voelde alsof je onderdeel was van een gesmeerde machine. Ik geloof dat er dagelijks duizenden mensen door de teststraat moeten. Een hele nieuwe banensector, dacht ik nog. De wattenstaafjes zelf vond ik erg onprettig en ik vond dat de mevrouw die de test afnam het nogal ruw en gevoelloos aanpakte. Maar misschien is dat ook juist wel beter. Het was in ieder geval snel weer voorbij.

Ik heb het idee dat ik het nog voel: dat er iemand met grof geweld een stok zo ver mogelijk in beide neusgaten probeerde te duwen. Maar dat kan ook gewoon de verkoudheid zijn. En eigenlijk ben ik, al mijn hele leven, verkouden. Zodra de R weer in de maand zit slaat het toe. Ik vind dat zelf al de normaalste zaak van de wereld maar in deze rare tijden voel ik me ineens enorm opgelaten als ik loop te snotteren en te niezen.

En de stoffen zakdoeken die ik meestal gebruikte zijn al helemaal uit den boze. Ik weet het: dat zijn ze eigenlijk al jaren maar toch heb ik ze het liefst. In mijn huis lagen jaren achter elkaar op allerlei strategische plekken (onder mijn hoofdkussen, tussen de kussens van de bank, op de tafel naast mijn kopje thee en in mijn tas) grote boeren-zakdoeken. Die rode en blauwe zakdoeken met ouderwets boeren-zakdoeken-motief zijn het allerfijnst: prettig je neus te snuiten in zacht katoen, leuk om te zien en niet na 1 keer snuiten helemaal doorweekt. Je kan ze gelukkig nog altijd kopen, gewoon bij de Zeeman. Ook heel handig voor als je je mondkapje vergeten bent trouwens. Vroeger had ik die zakdoeken ook al. Meestal verstopt in mijn sok of broekzak, en het liefst in alle zakken 1, zodat je nooit misgrijpt. zie foto;

Ik was zelfs zo dol op de boerenzakdoek dat ik er ook een jurk van had, die ik, aan mijn fotoboek te zien, vaak aanhad.

Maar ik weet ook wel dat het niet hygiënisch is: je neus snuiten in je oude snot, zwaaien met je zakdoek om er nog net op tijd in te niezen, en door dat zwaaien alle verkoudheids-bacillen de kamer in te katapulteren. En zakdoeken rond laten slingeren in een huis waar ook anderen wonen. Deze (slechte) gewoonte probeer ik dus al een paar jaar te veranderen. Bij de supermarkt koop ik tegenwoordig van die grote pakken papieren zakdoekjes en die probeer ik nu te gebruiken. Nog steeds doe ik aan hergebruik (old habits dy hard) en laat ik ze rondslingeren

En als ik nu Corona blijk te hebben, vergeef ik mezelf dat nooit. Dan is dat weer een wake-up-call voor een nog betere verkoudheids-hygiëne: BAN DE BOEREN ZAKDOEK. In ieder geval om je neus in te snuiten: je kan hem nog wel gebruiken als hoofddoekje, tafelkleed, gordijntjes of jurk.

Ik zal vanavond even aan dit blog toevoegen wat de uitslag was van de test (omdat ik in het onderwijs zit hoor ik het nog dezelfde dag) Ik ben niet erg bezorgd want denk: als ik Corona zou hebben zou ik me volgens mij veel beroerder moeten voelen, maar zoals de Britten zeggen: “better safe than sorry”