Dag 4 en 5- Warnsveld

Het plan was om 1 rustdag te houden en dan op zaterdag weer verder te fietsen na Ole’s verjaarsontbijt. Maar omdat het zaterdagnacht zo hard zou gaan regenen besloten we de tent vast af te breken en nog een nacht in Saar’s werkkamer te overnachten.

Vrijdag waren de kinderen vooral heel blij om weer even achter een scherm te zitten en samen met hun neef en nicht lekker te gamen. Tobias en ik gingen ondertussen naar Zutphen om cadeautjes voor Ole (en regenpakken) te kopen en even het Zutphense museum, waar Sanne na de zomer gaat werken, te bekijken. Daarna aten we wat op een terrasje. Gelukkig onder een parasol want het stroomde van de regen.

s’Avonds gingen we weer picknicken. Dit keer met friet en Indonesisch afhaaleten bij de IJssel en met ijs in de stad als toetje.

Zaterdag was het dan eindelijk zover: Ole was jarig. 9 jaar is hij geworden. Otje had hele lekkere chocoladetaart gemaakt en we vierden zijn verjaardag met een heerlijk verjaarsontbijt en toch nog best veel cadeautjes.

Smiddags gingen we bowlen met de kinderen en daarna ging ik met Saar en de kinderen naar de film Lassie (best een leuke film maar een beetje raar nagesynchroniseerd met dat de meeste mensen Nederlands praatte maar sommige ook Duits)

Als avondeten aten we Ole’s favoriete eten: spaghetti en snachts sliepen we in het huis (moet je helemaal weer aan wennen na een week in de tent)

Heel fijn zo even bij Saar en Sanne te verblijven en de kinderen vinden het ook zo heerlijk met Otje en Jonas te spelen. Een goede onderbreking van de fietsvakantie.

Dag 6: vertrokken we weer met onze bepakte fietsen en vol goede moed en fietszin.

Eerst fietsten we naar Gorsel. Daar is het hele mooie museum More maar daar gingen we niet naar toe (te vroeg op de fietsdag en Louis, Ole en ik waren er vorig jaar al geweest)

We zaten al de hele tijd te twijfelen over welke kant we nu op moesten fietsen. Het oorspronkelijke plan was helemaal langs de IJssel naar Friesland en daar dan met het pontje naar Enkhuizen en zo weer terug. Maar in de dagen dat we tot nu toe hebben gefietst merkten we wel dat je toch niet al te veel kilometers kan maken, willen de kinderen het ook nog leuk blijven vinden. Eigenlijk is 40 km per dag een heel mooie afstand en iets meer of minder kan ook maar het moet ook weer niet al te veel zijn. Misschien dus beter onderlangs terug naar Amsterdam of nog een andere optie: naar mijn moeder fietsen in de buurt van Nijmegen?

Het leuke is dat je nergens van afhankelijk bent als je alles bij je hebt, dus besloten we totaal de andere kant op te gaan om een bezoekje te brengen aan Hellendoorn (meer naar het oosten dus) en dan zouden we vandaar wel weer verder kijken.

We fietsten vandaag wel 53 km. Echt een hele mooie tocht over het Twentse platte land en de Sallandse heuvelrug. En na een biertje en borrelplank (borrelklomp eigenlijk) de laatste 5 km naar natuurkampeerterrein de Eelenberg.

Maandag (dag 7) bezochten we pretpark Hellendoorn. De kinderen vonden het enig, ik vond het wat druk en niet heel fantastisch. Was blij dat we weer terug waren op onze (hele mooie en sympathieke camping) waar we pasta kookte op het campinggasje en waar de kinderen s’avonds mee deden met het Weerwolven.

Dag 8: (dinsdag) kozen we ervoor toch maar naar Winssen te fietsen (beter wat afstand betreft en qua windrichting) Eerst een heel mooi stuk over de hei en met een omweggetje om de Holterberg heen (ik hou sowiezo niet zo van heuvels en Tobias heeft op zijn gehuurde tandem niet eens versnellingen en Ole trapt meestal niet mee).

Na de lunch een beetje een saai stuk langs autowegen. De wind viel toch best tegen en Louis gooide na een tijdje zijn fiets in de berm en riep: “ik ga nooit meer op fietsvakantie!” Mijn moraal zakt jammergenoeg ook altijd flink in als de kinderen niet Happy zijn, dus ik had er ook even echt geen zin meer in.

Tobias zei, heel wijs, dat dit soort momenten ook bij een fietsvakantie horen, dat het ergens ook vormend is voor de kinderen en dat we gewoon snel een camping moesten zoeken. Gelukkig stikt het in Nederland van de campings dus even later stond ons tentje al op een camping bij Markelo (ergens in de Achterhoek), dronken wij op het camping terras een biertje en lagen de kinderen blij in het zwembad.

Nu is het woensdagochtend en schrijf ik dit blog. Straks alles weer inpakken en opbreken en dan stappen we weer op de fiets. Het fijne is dat ik s’ochtends altijd weer zin heb verder te fietsen. Ben benieuwd naar waar we vandaag weer terecht komen en verheug me op het mooie landschap. Want tot nu toe kan ik alleen maar zeggen dat Nederland echt heel mooi is en verrassend afwisselend en dat je dat zo op de fiets echt goed ervaart. Later meer dus….