Hoe zorg je in deze coronaperiode voor een verschil tussen “vrij-maar-geen-vakantie-tijd” en “een echt vakantiegevoel”?

Als eerste zit het verschil natuurlijk in wel of niet thuiswerken. Het thuiswerken van de kinderen hebben we de afgelopen 2 maanden heel serieus aangepakt. Louis en Ole werkten op normale schooldagen zeker 3,5 uur per dag aan hun huiswerk, volgden online lessen en maakten andere opdrachten die hun ouders verzonnen.

Ik ging zo af en toe naar school om de opvang van kinderen met ouders in vitale beroepen te doen, om opdrachten en lessen aan mijn eigen klas te geven (online natuurlijk), schriftjes voor ze te maken en dingen klaar te zetten in de clasroom, om te bellen of facetimen met de ouders en kinderen van mijn klas en om er ook even uit te zijn. Tobias deed het grootste deel van het thuiswerken van de kinderen en werkt daarnaast in een (bijna) leeg hotel.

Maar nu was het dus meivakantie en in die periode gaan we altijd een week naar het duinhuisje in Egmond aan Zee (zie oude blog Rondleiding in het duinhuisje om te zien hoe het er daar uitziet). Tobias zijn tweelingbroer en zijn gezin wilde ook dus besloten we gezellig samen 2 weken te gaan: steeds in wisselende samenstelling want de grote mensen moesten wel zo af en toe werken.

Nu vraagt u zich misschien af: mag dat wel in coronatijd? 👈 en daar hebben wij natuurlijk ook over nagedacht. En toen hebben we, wat opportunistisch misschien, gedacht: voor kinderen geldt dit niet en als volwassenen mag je max 3 personen op bezoek. En dan kan het dus.

Ook moesten we in een trein maar we kozen een hele rustige tijd uit om te reizen en zaten in een bijna lege coupé. En daarna bracht opa Jan ons in shifts naar het duinhuisje.

Louis en Ole hadden hun neef en nicht ook al 2 maanden niet gezien dus zij waren erg blij elkaar weer te zien en kunnen eindeloos spelen, in de duinen rondstruinen en Donald Duckjes lezen. En veel keten s’avonds in bed.

De ouders lazen wat, deden veel spelletjes (vooral rummicub en klaverjassen), dronken teveel wijn en rommelden wat aan.

Tobias en Sil maakten dit stop-motion filmpje van het skelet van de vos die 2 jaar geleden gevonden werd onder het huisje. Zet het geluid er even bij aan dan is ie nog leuker.

En verder natuurlijk veel wandelen in de duinen. Hieronder dus nog wat foto’s voor een impressie.

Het was niet de hele tijd zulk lekker weer als op deze foto’s maar als je thuis binnen zit, lijkt het weer soms erger dan als je in een klein huisje zit en daardoor meer buiten leeft. Tussendoor konden we best naar buiten en vaak scheen s’middags de zon zelfs.

Ik was even voor drie dagen in Amsterdam om dingen voor te bereiden voor volgende week als de school weer open gaat. De tuin zag er ook fantastisch uit. Alles was gegroeid. Hier vroeg in de ochtend.

En daarna ging ik weer terug naar Egmond om nog een lang weekend te genieten van het duinhuisje.

Ik weet dat ik enorme mazzel heb met zo’n huisje in de duinen waar je altijd naar toe kan. Ik ben daar dan ook heel dankbaar voor 😊

Morgen begint het echte leven weer. Ik ben heel benieuwd hoe dat allemaal gaat zijn. Daarover later meer.