Mensen die mij niet kennen denken misschien dat ik nu een verhaal ga schrijven over mijn eerste rijles, zo’n 27 jaar geleden. Maar nee. Mijn eerste rijles was vandaag. En ik vond het, ben ik zelf ook verbaasd over, reuze leuk.

Ik heb altijd gedacht dat auto rijden niet aan mij besteed was. Dat ik het niet kan en waarschijnlijk ook niet kan leren. Ik ben niet echt handig, sta niet helemaal met mijn voeten op de grond en vind druk verkeer “eng” . Ik wordt al zenuwachtig als ik door de stad moet fietsen en al helemaal als ik met iemand anders samen fiets. Je moet dan fietsen, op het verkeer letten en een gesprek voeren tegelijkertijd 😬 Teveel multi-taksen voor mij. En je kan je voorstellen dat met kinderen door de stad fietsen dan nog een stukje erger is. Zien ze wel alles, slingeren ze niet teveel, remmen ze wel op tijd? En dan gaan ze vaak ook nog te hard of juist te zacht (Ole eigenlijk vooral). Nee, ik fiets liever alleen en in mijn eigen tempo en dan vind ik het prima, soms zelfs best leuk (zie deze oude blog uit 2014 )

Het leven zonder auto is heel goed te doen in Amsterdam. School en tuin zijn op fiets/ loop- afstand, het Amstelstation is om de hoek en het openbaar vervoer is fantastisch en brengt je ook overal naar toe (en dan kan je ondertussen nog fijn een boek lezen ook). Alleen met vakanties miste ik het vaak. Met twee kinderen op vakantie met het openbaar vervoer is best wel veel gedoe. En je bent ook beperkter in de plekken waar je heen kan. Al je kampeerspullen achterin gooien en gewoon maar kijken waar je uit komt, kan alleen met een auto en lijkt me fantastisch.

Het is beter voor het milieu om geen auto te hebben, je hebt er niet echt één nodig in de stad en een auto is ook nog eens hartstikke duur. En daarom stelde ik het lessen steeds maar uit. Want als je al geen vertrouwen in jezelf hebt, waarom zou je het dan gaan proberen en 60 lessen nemen en dan zakken?

Maar nu denk ik daar dus anders over. Het is geloof ik namelijk toch wel prettig om je rijbewijs te hebben. Mijn ouders wonen ver weg en worden ouder. Hoe fijn is het dan dat je een auto kan huren en op je vrije dag naar ze toe kan rijden. Of gewoon op zondag even heen-en-weer naar het strand of het bos voor een fikse wandeling? als je iets koopt bij de Ikea ofzo, hoef je het niet allemaal mee te sjouwen in de metro of iemand anders lastig te vallen met een verzoek tot chauffeuren (ik hoop dat dat een woord is) Of als ik naar Frankrijk ga en in het Musee logeer, dan mis ik mijn rijbewijs ook enorm.

En daarnaast denk ik dat het goed is om zo af en toe eens iets geheel nieuws te doen. Uit je “comfort-zone” te stappen en een angst te overwinnen. En aangezien er de laatste tijd enorm veel veranderd in mijn leven, probeer ik ook mezelf te veranderen en geeft dit weer nieuwe positieviteit (als het lukt dan tenminste)

Een hele leuke moeder van mijn school is rij-instructeur en met haar wilde ik het wel proberen. Vandaag, nadat we de kinderen naar school hadden gebracht, stapten we dus samen in haar les-auto en reden naar een rustig stukje Amsterdam (een soort van industrieterrein waar alle groothandels zitten). En na de nodige instructie over stoelhoogte, zijspiegels, versnellingspook en koppeling gingen we een stukje rijden. Zonder dat ik het besefte zaten we ineens op de echte weg en reden even later zelfs de snelweg op.

De adrenaline gierde door mijn lijf maar ik vond het ook leuk. Ik moest sturen, koppeling, gaspedaal, versnellingen en richtingaanwijzers doen en zij lette op het verkeer en bediende de rem (gelukkig want ik heb al wel begrepen dat remmen op een rustige manier nog niet zo makkelijk is) Ik vond het spannend maar was, met haar naast me, niet bang.

Na een heel klein stukje snelweg reden we via de Arena terug naar de stad en langs het Amstelstation en via de Vrijheidslaan weer terug naar school. Daar oefende ik nog wat met bochten nemen (erg ingewikkeld want je hebt naast je nog een heel stuk auto zitten), koppeling en gaspedaal indrukken (kan niet tegelijkertijd) en toen heb ik zelfs de auto geparkeerd.

jullie kunnen je wel voorstellen hoe blij en trots ik me voelde. Waarschijnlijk wordt het later in de les-fase nog een stuk moeilijker en vind ik het veel minder leuk als ik alles zelf moet doen (de auto bedienen, de navigatie volgen en op het verkeer letten) maar deze eerste les was een positieve ervaring en ik heb er zin in. Hopelijk wordt 2020 het jaar waarin ik mijn rijbewijs haal.