Een paar dagen geleden (toen het zo stormde) heb ik op een bootje in Amsterdam mijn verjaardag gevierd. Ik ben 45 geworden. En voor het eerst in mijn leven vond ik het niet erg een jaartje ouder te worden. Waarschijnlijk ben ik nu eindelijk volwassen.

U vind het misschien gek, op deze leeftijd maar tot nu toe vond ik elk jaar dat ik ouder werd jammer. Niet echt heel erg (de wereld vergaat er niet door en ik weet ook wel dat het eigenlijk niets uitmaakt en dat het gaat om hoe je je voelt) maar liever bleef ik lekker jong. En elk jaar erbij is toch weer een jaar ouder. Misschien ook wel dat ik het vervelend vond omdat ik alles graag houdt zoals het is. Een vasthouden aan het verleden eigenlijk.

Maar dat heb ik nu dus niet meer en dat voelt heel goed. Waarschijnlijk zit ik nu op de helft van mijn leven en ik verheug me eigenlijk wel op de tweede helft ervan. ik ben van plan er iets moois van te gaan maken. En ik dacht altijd: die tweede helft kan nooit zo “te gek leuk” zijn als de eerste maar waarom eigenlijk niet?

Als je maar zorgt dat je gezond blijft, heeft zo’n tweede helft ook veel voordelen. Je bent ouder en wijzer, hebt meer te besteden, je bent uit de onzekerheden over wie je bent of wat je moet worden. Je kinderen worden steeds zelfstandiger en je hebt gewoon meer levenservaring. Ik heb er dus wel zin in. Kom maar op met die volgende 45 jaar. Ik lust je rouw, of zoiets?

En ik weet ook wel dat dit (van die eerste en tweede helft) allemaal onzin is. Het gaat er natuurlijk om wat je er zelf van maakt. Maar dat weerhoudt mij niet erover na te denken zo rond mijn verjaardag. Samen met oud-en-nieuw toch een periode om terug te kijken en plannen te maken.

Dit alles is een heel lang verhaal om de vlog van Ole in te leiden. Hij is net 8 geworden en 8 jaar was altijd de leeftijd die ik nog wel weer even zou willen zijn. Acht jaar zijn is heerlijk. Je kan al van alles maar hoeft nog niets. Spelen is te gek als je 8 bent, iedereen is lief voor je en je bent groot genoeg om toch een beetje mee te doen.

Ik herken heel veel van mezelf in deze acht- jarige Ole: zijn manier van de wereld in kijken, zijn praatjes, zijn “de-wereld-draait-om-mij denken, zijn vrolijkheid en hang naar gezelligheid, zijn beetje-vreemd-zijn, en zijn enorm grote enthousiasme voor bijna alles. Hij is een “blij ei” en dat was/ ben ik ook.

Toen we in Winssen waren heeft hij samen met zijn nicht Otje (13 jaar) deze vlog gemaakt die goed illustreert hoe hij is.

hij kijkt veel naar andere vloggers en wil zelf ook een YouTube- grootheid worden. Hij laat in deze vlog het huis van zijn oma zien (ook het huis waarin ik ben opgegroeid) De vlog duurt een beetje lang maar dat komt omdat hij dus zo’n praatjesmaker is 😉.