Op Amstelglorie wordt elk jaar een fietspuzzeltocht georganiseerd. Voor ik Amstelgloriaan werd had ik hier nog nooit van gehoord, maar een fietspuzzeltocht is een dagvullende fietstocht voor jong en oud met een route die van tevoren geheim is en vragen en opdrachten langs de route (een soort van speurtocht maar dan op de fiets dus eigenlijk).
Twee jaar geleden deden we ook mee. Daarover schreef ik toen de volgende blog (klikhier om die te lezen) We hebben toen zelfs gewonnen, maar hadden ook een heel goed team met ons gezin en Klaas, Sandra en Theijn.
Nu bestond ons team uit Tobias, Sil, Louis, Ole, kolja, Lovis en ik. En zoals bijna altijd met de broertjes Stam, waren we de avond ervoor veel te laat naar bed gegaan. We begonnen de fietstocht dus nogal brak en katerig. Maar wat is nou een van de beste remedies tegen een kater? Juist.” mild-sportieve” activiteit in de buitenlucht. Helemaal goed dus zo’n fietstocht (wel 40 km op onze oude stadsfietsen !!!)
De grote kinderen gingen op een eigen fiets en de kleintjes achterop bij de mannen. Ze zijn bijna 8, dan kan je best zelf fietsen, maar dat zou voor veel gezeur van hun kant zorgen en al na 3 km de vraag “zijn we er al bijna?” En dat dan verder de hele tocht lang. En dan ook een nog langzamer tempo dan we nu al hadden. Dat leek ons beter van niet, want dat is ook een belangrijke kater-regel: niet teveel zeurende kinderen aan je kop.
De tocht voerde ons eerst langs de Amstel naar Ouderkerk aan de Amstel. Het weer was redelijk: zo af en toe een buitje en verder wolken met een klein zonnetje.
De vragen begonnen vrij makkelijk (wat voor koeien heeft boer Gijs? Hoe heet de bekende begraafplaats in Parijs en welke beroemde zanger ligt daar? En waarvoor wordt dit weiland in de winter gebruikt (een ijsbaan) maar werden al snel moeilijker. Ondertussen moesten we de hele tocht lang molens tellen (en naast gewone molens heb je ook nog windmolens, siermolens in tuinen, watermolens, plaatjes van molens, en van die kleine molentjes in een weiland) Aan het eind van de tocht waren we dus flink de tel kwijt en gokte 13 (en dat bleek goed te zijn. Ha ha 😊)
Hoe we precies gefietst hebben weet ik echt niet, omdat je niet van tevoren de route krijgt maar we zijn langs de Waver gefietst, we hebben een pontje genomen over de Holendrecht, kwamen door Abcoude en fietsten terug langs de Ouderkerker Plas.
Zelfbedieningspomp over de Holendrecht
Tobias had op verzoek van de organisatie nog een rebus getekend. Ik zet de uitkomst er niet bij want veel leuker als jullie hem zelf oplossen.
En bij de Amstelglorie- fietspuzzeltocht moet je ook altijd op je hoede zijn voor strikvragen en instinkers zoals: welk dier bestaat voor 75 % uit wol (wolf) en wat is de naam van dit zeshoekige huis? (Maar daar ging het helemaal niet om want het was een achthoekig gebouw en het telde wel mee als molen trouwens)
Of bij een mini- woonwagenkampje midden tussen de weilanden: welke Duitse boer met een Franse naam zingt Nederlandse liedjes en zou zich hier wel thuis voelen? Ja??? Weten jullie het antwoord al? Wij moesten er heel lang over nadenken.
Hoeveel reuzen passen er op deze fiets?
Er waren ook allemaal vragen voor de kinderen en echt serieuze weetvragen, maar die ben ik vergeten. Veel leuker zijn die rare vragen en dit soort grapjes:
En tussendoor pauzeerden we natuurlijk vaak en maakte ik foto’s van de kinderen.
Uiteindelijk fietsten we, weer door de weilanden terug naar Amstelglorie.
Er moest nog een laatste selfie gemaakt worden naar aanleiding van een heel oud krantenartikel over de opmars van het fietsen en wat het nadeel daarvan was.
Namelijk: fietsen is vooral schadelijk voor vrouwen. Door de hobbels in de weg en de geconcentreerde blik krijgen zij er een lelijk, rimpelig gezicht van (zie selfie)
Sandra, die samen met Saskia de hele fietspuzzeltocht had georganiseerd, had ook nog eten gekookt voor alle deelnemers en daarna kwam het moment van de waarheid: de goede antwoorden en wie er gewonnen hadden. En warempel, totaal onverwacht, werden we tweede.
De winnaars (wij dus niet) kregen deze Amstelglorie- fietspuzzeltocht- beker met tekening van Tobias.
Moe maar voldaan en volkomen kater-loos viel ik al snel na de prijsuitreiking in mijn bedje in de tuin in een diepe slaap.
Lieve Jits,
Alweer te lang zagen we cellar niet. Kom je deze zomer nog naar Le Salat? Wij zijn nu in NY, maar Joris en Jorien zijn er met Max. Vorig jaar hadden de kids het goed samen in de twee buiten musea, met veel grotten, schilderen, waterwerken! Het was zo goed terwijl de kids zich vermaakten bespraken wij onze persoonlijke problemen en die van de wereld.
.Kom je dit jaar weer naar het musee in Me Salat? Zou zo fijn zijn!
Lieverd, het ga je goed met jezelf in de eerste plaats, met Tobias, Louis en Ole.
Heel veel liefs voor jullie allemaal!
LikeLike
Ontzettend leuk van die tochten, alleen ken ik ze per auto, maar of je dat nog kunt maken in deze tijd? 😉 en die puzzeltochten werden georganiseerd door mijn moeders werk in Aalsmeer, juist de bloemenveiling nota bene, hahaha
Maar toen al, leerden wij het nieuwe Amersfoort kennen, erg leuk ooit…
X
LikeLike