Mijn jongste zoon Ole heeft een alter ego. Soms is hij even iemand anders. Meestal is dat “focus”. Die naam heeft hij zijn andere ‘ik’ zelf gegeven en er hoort ook een heel verhaal bij: Focus is al een jaar of 17, hij zag ons lopen in een dierentuin in Duitsland (?) en dacht “die zijn wel geschikt”. Hij zei toen “d’r in” en hij zat in mijn buik. Hij is dus wel echt uit mij geboren maar wij zijn niet zijn echte ouders. Regelmatig verteld hij dan ook dat wij slechts zijn adoptieouders zijn. En ook krijg ik vaak te horen wie hij nu is, Ole of Focus. Ik laat hem maar lekker vertellen en denk, het gaat vanzelf wel weer over. Louis denkt daar anders over. Die vindt het maar praatjes van Ole, en ergert er zich vaak ook aan (zie deze oude blog  over Ole’s knuffel Waffie en zijn (deels) imaginaire familie)

Maar nu gister: Louis was ‘een beetje’ ziek. Hij zit de laatste tijd niet zo goed in zijn vel, is erg moe en naar school gaan is een probleem. Hij had een erg slechte nacht gehad en zag wel heel witjes dus besloot ik dat hij even een “uitrustdag” nodig had (ik ben er ook een voorstander van  om dit landelijk in te voeren. Dat elk kind per jaar twee snipperdagen krijgt, vrij in te zetten door de ouders voor wat quality-time of gewoon een dagje school-ziek).

Louis moest van mij dan nu ook wel echt uitrusten. Met een boekje op de bank en niets speciaals. Misschien samen koken en een wandeling maken maar niet meer dan dat.  Toen bedacht Louis dat het wel zielig voor Ole was dat hij gewoon naar school moest (vond Ole trouwens zelf helemaal niet erg) en dat hij van zijn eigen zakgeld een cadeautje voor hem ging kopen. Ja, zei hij erbij, want ik geloof dat het vandaag Focus zijn verjaardag is.

Nou ben ik van mening dat elke gelegenheid voor een feestje aangegrepen moet worden, zeker nu,  in wat mindere tijden, dus Louis en ik bedachten lekker eten voor Ole, we hingen slingers op en Louis maakte een bord voor op de deur zodat Ole/ Focus verast zou worden als hij thuis kwam.

We maakten een wandeling naar de Intertoys, waar Louis een legopakketje kocht dat Ole graag wilde hebben, en de Albert Cuijp en kochten daar kaas, groente en fruit en een hele zak kipvleugels. ook dronken we even een warme Chocolademelk bij bakker Bart.

Thuis maakten we een marinade voor de kip en hielden daarna een verplichte siësta. Om 3 uur liet ik Louis alleen thuis achter om Ole uit school te halen. Louis zou dan gaan zingen als ik met Ole binnen kwam en hem zijn cadeautje geven wat ze dan lekker konden gaan bouwen. Maar dat liep anders….

Ole kwam, zoals altijd, heel blij uit de klas en vertelde me opgewekt dat hij een stukje gum in zijn oor had. Het zat er al de hele dag en hij had het niet aan de juf verteld. Na heel lang en diep in zijn oor kijken met mijn telefoon als lichtje, zag ik inderdaad iets wits in zijn oor zitten.

Ik probeerde het op school eruit te krijgen met een pincet maar dat lukte niet. Ole was nu al niet meer vrolijk maar hard aan het huilen en bang voor de “operatie” die hij nu bij de dokter moest ondergaan. Eerst haalden we Louis thuis op en gedrieën fietsten we naar de huisarts. Die kreeg de gum er ook niet uit en besloot, na lang nadenken, het te proberen met water en de ooruitspuit-spuit. In mijn hoofd was ik al helemaal bezig met de volgende stap: het ziekenhuis en hoe zij dat gummetje uit zijn oor zouden krijgen. Maar gelukkig lukte het met water. Opgelucht vertrokken we weer naar huis.

nou is het zo dat dingen in je neus of oor stoppen bij kleuters nog wel veel voorkomt maar Ole is hier nu toch wel een beetje te oud voor. Ik sprak hem dus streng toe dat hij dit nooit meer mocht  doen en waarom hij het sowieso in zijn hoofd gehaald had zoiets te proberen. Ole antwoorde hierop: “Ja maar mama, ik dacht gewoon even niet zo na” Goh, dacht ik, dit heb ik eerder gehoord (zie blog mijn nadacht stond uit  die ik eerder over Ole en zijn ‘streken’ had geschreven)

Thuis vierde we ons zelf bedachte feestje en hadden een heel gezellige avond met zijn drieën.

Ja, zo maak je nog eens wat mee als ouder. Ole was blij dat hij weer een nieuw, cool, verhaal had om te vertellen en vanochtend was hij alweer bezig met Focus en zijn nieuwe “look’ Vrolijk voorwaarts dus maar weer.