De bekendste bewoner van Amstelglorie ooit is toch wel de schrijver, kunstenaar en natuurliefhebber Jan Wolkers (1925- 2007). Van 1972 tot 1981 had hij er, samen met Karina, een tuin met een tuinhuisje erop waar hij, gezeten aan een halve pingpongtafel zijn boeken schreef.

Daarnaast hield hij ook een dagboek bij waar van alles in staat over wat er allemaal aan planten en bloemen in zijn tuin stond, wat voor dieren er rond vlogen/fladderden/kropen en wat hij verder allemaal in zijn tuin deed, zag en at.

En dan nu, 37 jaar na het vertrek van Jan en Karina naar Texel, is de Wolkerstuin weer geopend.  De komende jaren zal het een gastenverblijf worden waar schrijvers aan hun boek kunnen werken en ook zal het gebruikt gaan worden voor lezingen door schrijvers en voor natuureducatie voor kinderen.

Mijn nieuwe vriendin Florence Tonk, zelf ook Amstelgloriaan en schrijfster, had een aantal jaren geleden bedacht dat we iets moesten gaan doen als Amstelglorie met dit huisje. Toen het leeg kwam te staan zijn heel veel mensen aan de slag gegaan om tuin en huisje op te knappen. Een delegatie Amstelglorianen is naar Texel afgereisd om met Karina te gaan praten, stekjes mee te nemen van planten die in 1980 meeverhuisden van Amstelglorie naar het eiland en naar oude foto.s te kijken om te zien hoe de tuin er toen uitgezien heeft.

Ik heb ook meegeholpen door samen met Florence op zoek te gaan naar meubels en spullen voor in het huisje. We wilden het zo veel mogelijk inrichten in de stijl van Jan en Karina. Ze hielden erg van strak design, maar de stijl was natuurlijk ook een beetje die van de jaren 70. En hoe combineer je dat met een huisje waar verschillende mensen zich thuis moeten kunnen voelen, dat voldoet aan de eisen van deze tijd en waar je rustig kan schrijven en fijn een paar weken kan verblijven.

foto Jan Wolkers

foto Jitske Sijsma

We zijn in verschillende kringloopwinkels geweest en hebben spullen van andere tuinders gekregen. en voor een aantal basic- dingen zoals lakens en rolgordijnen zijn we ook bij de hema en de Ikea geweest. De schrijftafel vind ik het mooist  van het hele huisje en die heeft Florence gewoon op straat gevonden. Voor de schrijvers is er ook een fiets zodat ze boodschappen kunnen doen, de keuken is uitgerust met allerlei handige kringloopspulletjes en in de tuin staan naast mooie planten ook bietjes, sla en uien. We hebben er een dagboek neergelegd en vragen alle schrijvers die er komen verblijven hier een stukje in te schrijven.

Het huisje nu, niet meer donkergroen zoals op de foto hierboven maar bloesemwit. Ook wolkers had zijn huisje na een tijdje wit geschilderd.

Vorige week was de feestelijke  opening van de Wolkerstuin, bijgewoond door Karina Wolkers en Onno Blom. Het trio Arzbach, Brunt en Smit (leden van de Dijk) trad op met liederen uit hun programma “de Geest van Jan Wolkers”. Er verscheen een erg leuk stuk over de Wolkerstuin in de NRC (klik hier om het te lezen) en nu zit de eerste schrijver erin. Ik ben heel benieuwd hoe de schrijvers het er gaan vinden, of alles wat ze nodig hebben aanwezig is in het huisje (vast niet maar wat missen ze dan?), of ze er rustig kunnen werken en lekker kunnen slapen en vooral of ze een leuk stukje schrijven in het dagboek, want ik kijk erg uit naar het resultaat daarvan. Dat zou iets heel bijzonders kunnen worden.