He he, daar ben ik weer. Het heeft even geduurd en dat had ik misschien ook aan moeten kondigen, maar ik was gewoon even niet zo in de stemming om te schrijven.
Jitstips gaat tenslotte over leuke dingen en overspannen zijn (of gestressed/ burnout, Ik weet eigenlijk nog steeds niet hoe het heet, wat ik heb) is niet leuk. Ik wilde hier niet allemaal negatieve verhalen gaan vertellen over hoe moe ik was, over mijn sombere gedachtes of over dat ik overal om moest huilen. Mijn zus raadde me aan om dan maar weer eens een papieren dagboek bij te gaan houden en dat heb ik gedaan. Op die manier kan je nog wel schrijven maar hoeft niemand het te lezen. En het opschrijven helpt mij wel om mijn gedachten te ordenen en om er achter te komen wat ik nou eigenlijk voel.
Maar een vriend zei weer dat wat ik opschrijf toch niet perse leuk hoeft te zijn. Iedereen gaat ergens in zijn leven wel door zo’n soort van, zoekende, fase heen en het kan juist helpen om daar over te lezen. En mensen willen graag weten hoe het gaat. ja, daar heeft hij ook wel weer gelijk in, toch?
Ik ben sowieso aan het leren dat niet altijd alles in het leven leuk hoeft te zijn. Je mag je ook best wel eens kut voelen en dat is niet erg.
Op instagram en Facebook bijvoorbeeld lijkt het alsof mensen alleen maar hele leuke of coole, gezellige dingen doen. Maar ook dat is maar een façade. Als ze al drie dagen in pyjama wezenloos naar de tv liggen te staren, als ze ruzie hebben met hun partner en de borden vliegen door het huis of als het geld op is (maar de maand nog niet) en ze al een week alleen diepvriespizza eten, posten mensen dat niet op Facebook en dat is eigenlijk jammer. Je kinderen zijn op social media altijd stralend en knap, ze spelen buiten, leveren een sportprestatie of doen iets creatiefs, maar je ziet ze nooit als ze een driftbui hebben, ongelukkig zijn, het op school niet goed gaat, als de snot de hele tijd uit hun neus druipt of als ze alleen nog maar knarsetandend kunnen gamen. En toch denk je dat je iemand best goed kent omdat je hem/ haar volgt op Instagram, als je facebookvrienden bent of als je haar blog leest.
Ja, ik weet dat ik me hier zelf ook schuldig aan maak. Maar mensen hebben ook helemaal geen zin om over de problemen van iemand anders te lezen, denk ik dan. En echt mijn diepste gedachten hier op schrijven, ga ik ook niet doen. Daarvoor is het, zelfs mij, te openbaar. Maar wat eerlijker zijn, het leven niet omschrijven als alleen maar rozengeur en maneschijn, dat kan wel. En ook hiervoor kan ik ‘tips’ geven want een echte “Jitstip” moet natuurlijk wel een tip bevatten.
Dan nu even, kort, hoe het met me gaat: Het gaat wel echt een stukje beter. Ik hoef niet meer om alles te huilen en ben ook een stuk minder somber. Wel ben ik nog heel erg bezig met nadenken en praten (met psycholoog) over waar dit nou eigenlijk vandaan kwam en over hoe ik er voor ga zorgen dat het niet nog een keer gebeurt. Ik merk dat ik nog niet heel veel aan kan. Ik ben snel moe en kan dan weer in somberte vervallen. Het voelt alsof ik omhoog aan het klimmen ben uit een diepe kuil. En dat kost tijd.
Wandelen helpt. Ik loop elke dag zeker een uur, gewoon door de buurt. en ik ben begonnen met een tekencursus en doe sinds kort aan yoga. Dat helpt. Ook luister ik veel podcasts, ga ik soms naar een museum of lees ik een boek.
Over dat soort kleine dingen die ik lees, zie of meemaak wil ik de komende tijd gaan bloggen en onderliggend houdt ik jullie dan ook een beetje op de hoogte van hoe het gaat. En omdat er altijd een foto bij moet zitten hieronder deze Loesje. Tot snel……
jitstips 
Welkom terug Jitske
LikeLike
Een kei van een waarheid Niet altijd alles MOET leuk zijn Pas hoed op jezelf😘
LikeLike
Goed
LikeLike
Lieve Jitske, ik ben blij te lezen dat het weer een beetje beter met je gaat. Goed van je dat je ook schrijft over de minder fijne dingen in het leven. Ook heel herkenbaar voor de meeste mensen , denk ik. Veel sterkte en beterschap. Veel liefs van ons. Hans en Co
LikeLike
Wat een dappere blog, Jits. En goed dat het beter gaat! Gerritjan
LikeLike
Het punt is, met Fb bijvoorbeeld of zelfs een blog, iemand die alles neer zet wat negatief is, die zijn er ook, je leest niet anders dan negativiteit, en misschien zit ik er ook wel in en wil ik juist losbreken daarvan en zoek dus de positiviteit op. Tenminste dat ben ik. Niet alles is rozegeur en maneschijn, echt niet, en dat blog ik ook zo nu en dan, dat het even niet lekker gaat, maar dan wel met de positieve inslag van wat wel leuk was die week. Met een zwangere dochter lukt dat aardig natuurlijk. Een nieuwe man in mijn leven, lukt dat ook aardig, misschien ook wel niet. Ik weet het nog niet 😉
Echter vind ik dan, dat heel veel dingen van mij zijn, omdat ze te diep gaan, en ik diegene ben die eruit moet komen en beslissen. Als de beslissing er is, dan pas kan ik erover vertellen. Soms heb je echt het ouderwetse dagboek nodig inderdaad.
X
LikeLike
Fijn dat je er weer bent Jits en dat het ook weer een stukje beter gaat. Take your time!
LikeLike
Goed zo Jits!! Het is fijn te horen dat je je al wat beter voelt. Elk moment dat je je prettig voelt is er weer eentje. Dus ook al zijn het misschien kleine stapjes, het zijn stapjes! Ik ben blij dat je kunt genieten van de kleine dingen zoals wandelen en tekenen. Blijf daar vooral ook van genieten en wees trots dat je geniet! Als ik je een leestip mag geven, lees dan eens de wip-express als je die nog hebt ergens, dan moet je vast heel hard lachen😂
Liefs Naomi
LikeLike
O ja, de wip-expres. Wat een naam eigenlijk. Ik denk niet dat we daarbij aan wippen dachten trouwens. Ik denk dat het nog in Winssen ligt. Ik ga het opzoeken als ik daar weer eens ben.
Ja elk moment dat je je goed voelt is fijn. Er zijn ook nog wel veel momenten dat ik me nog helemaal niet goed voel hoor. En dan baal ik er van dat het zo lang duurt. het is echt nog niet over. maar ja, dat schijnt er allemaal bij te horen he? Heb jij het ook gehad
LikeLike
Nee volgens mij dachten we toen niet aan wippen 😁
Ik heb het idd ook gehad ja. Dat is al wel erg lang geleden ik denk 20 jaar. Het ergste vond ik dat ik nergens meer van kon genieten en dat niks me meer uitmaakte. Dat gevoel van iets leuk vinden kwijt zijn vond ik zo verschrikkelijk! Daarom was ik zo gelukkig toen dat gevoel weer langzaamaan terug kwam met hele kleine dingen die dicht bij mij lagen. Toen pas kreeg ik weer de hoop van: Het komt goed! Heeft wel een flinke tijd geduurd bij mij maar het ging over gelukkig. Vandaar dat ik je verhaal herken en me het helemaal kan voorstellen. Probeer daarom niet te ongeduldig te zijn en te vlug”beter” te willen zijn. Je merkt nu al dat, ook al zijn het momenten die minder in aantal zijn dan de slechte, die fijne momenten er wel zijn. Dus koester die, het is juist een goed teken dat je weer plezier kan voelen en dat worden steeds meer momenten hoor!
Ps wat een ontzettend gave tekening van dat blikje cola op instagram, ik vond hem prachtig!!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat stoer dat je jezelf zo blootgeeft Jitske!
Ik denk dat iedereen weleens zo’n moment heeft in het leven. Is alleen maar hartstikke menselijk! Zo goed dat je de tijd neemt voor jezelf. Op dat vlak schieten mensen zichzelf vaak voorbij.
Ik vind je tip over het uurtje wandelen echt een héle goede! Wat daglicht en een frisse neus doen altijd goed.
Neem lekker je tijd!
LikeLike