De vakantie is voorbij. Vanochtend zijn we geland op Schiphol na een nacht in het vliegtuig. Beetje gaar dus maar lekker rustig dagje thuis. Maar ik kan natuurlijk niet de vakantie afsluiten zonder het verslag van de laatste week in Suriname. En nu kan ik het weer lekker op mijn computer schrijven. Gaat een stuk makkelijker dan op je telefoon.

Dinsdag  t/m donderdag: na het weer inpakken van onze tassen en nadat de kinderen nog even gezwommen hadden bij het hotel namen we de taxi naar Lelydorp. Hier is Een vlinderpark gevestigd waar we even gingen kijken. Ze hadden een insectenmuseum, een panorama en een vlindertuin. Daarnaast kregen we een rondleiding en leerden hoe ze de vlinders opkweken en wat ze er daarna mee deden (uitzetten in de natuur en als pop naar andere vlinderparken sturen). Ze hadden daarnaast ook schildpadden en slangen en een erg grote tuin met heel veel verschillende planten/ bomen.

Vanuit hier reden we met de taxi naar Overbridge, best te omschrijven als een “River resort” een park met huisjes aan de Surinamerivier. Er is een mooi strand en je kan er zwemmen in de rivier. Op de meeste plaatsen kan dat niet vanwege de Piranja’s maar hier hebben ze netten gespannen en een rivierzwbad gemaakt.

 
Je kan vanaf hier ook tochtjes maken, naar bijvoorbeeld de Jodensavanah, maar dat hebben wij niet gedaan. We hebben gewoon twee dagen geluierd en gezwommen in een verder bijna verlaten park.

We moesten ook steeds voor vijf uur eten omdat de mensen in het restaurant geen zin hadden langer open te blijven voor ons alleen. Maar dat was helemaal niet erg. Konden de kinderen na het eten nog zwemmen en lagen ze toch op tijd in bed zodat wij rustig nog even verder konden lezen. Ik lees een heel mooi boek: “The man in de wooden hat” Dit is deel twee van drie boeken van Jane Gardam (daarover meer als ik ook deel drie gelezen heb)

Terug in Paramaribo en na onze Siësta bekeken we de kathedraal en liepen een heel end naar een India’s restaurant. Het zag er op de kaart uit als een klein stukje maar lopen in Paramaribo is geen pretje. Er zijn geen stoepen dus je loopt over het randje van de weg maar vooral in de modder, het puin en de plassen die daarnaast liggen. Er reden veel auto’s en het was ook al donker. Nou ja, hebben we dat ook weer meegemaakt.Was ook helemaal niet zo erg, want halverwege liepen we ineens langs de Intertoys, die ook nog open was. Louis en Ole’s grootste hobby is naar de Intertoys gaan.

Bij het Indiaase restaurant kregen Tobias en ik samen een hele kleine rijsttafel die eigenljjk voor 1 persoon bedoeld was en bij het toetje kwamen we er maar weer eens achter hoe belangrijk reuk is voor je smaak. Louis en ole hadden een Indiaas ijsje dat heel erg naar zeep rook en daardoor ook zo smaakte. Maar proefde je het met je neus dicht dan smaakte het gewoon lekker naar ijs. 

vrijdag:  Vanuit Leonsberg huurden we een taxibootje voor de dag. Daarmee voeren we eerst naar Fredericksdorp en daarna naar fort Nieuw Amsterdam. Het bootje bleef op ons wachten als wij rondkeken. Fredericksdorp is een erg mooi opgeknapte plantage. je kan er ook slapen en dat wilde ik eigenlijk ook maar het is behoorlijk duur. Per nacht betaal je meer dan 300 euro. We gingen er nu wel zwemmen en lunchen en kregen er een rondleiding. Op die manier ook prima geschikt om een dagje nar toe te gaan en veel minder duur.

zaterdag: Na het inpakken van de tassen en de allerlaatste zwem besloten we nog even Fort Zeelandia  te gaan bekijken want dat hadden we nog steeds niet van binnen gezien. Maar helaas helaas, op zaterdag is het gesloten. Dan maar een koud drankjes drinken bij Zus&Zo. eerst even door de Palmentuin. Bij Zus&Zo was het een drukte van belang want daar was die avond het “gay pride festival”. We gingen er snel weer weg en met de taxi naar het Villa Zapakera kindermuseum. Zij werken amen met het Tropenmuseum en zo was er nu de tentoonstelling Mix & Max Brazilië, die Louis en ik 3 jaar geleden ook al in het Tropenmuseum gezien hadden. Niet erg want is een hele leuke tentoonstelling met allemaal spullen uit Brazilië, heel veel gemaakt van afval.

Tobias kwam er tijdens de rondleiding bij de tentoonstelling achter dat hij zijn telefoon nergens kon vinden. We zochten overal maar kwamen tot de conclusie dat hij in de taxi uit zijn broek moet zijn gevallen. We hadden nog een uur voordat onze taxi naar het vliegveld ging. Heel snel liepen we terug naar Zus&Zo door de verzengende hitte. Het meisje belde met het taxibureau en we lieten telefoonnummer en adres achter en spraken af met een andere Nederlander die daar vaste klant is af dat hij hem mee naar Amsterdam zou nemen als hij gevonden wordt. Die kans lijkt klein maar is er wel degelijk. Surinamers zijn heel vriendelijk en eerlijk en dit taxibedrijf heeft een goede band met Zus&zo en wil deze niet kwijt. nouja, we zullen het zien.

Toen vertrokken we richting Zanderij en ben ik aangekomen bij het einde van onze reis. Ik ga nog 1 blog schrijven over Suriname met algemene reis-tips, maar daarna is het echt klaar. En nu ga ik lekker naar mijn bedje toe (20.25 uur) want morgen moet ik weer werken en met de jet-leg (die dus gelukkig wel meevalt) is 06.30 uur opstaan wel heel vroeg.