Een goede manier om een land te leren kennen is via de taxichauffeurs. 

Taxi’s zijn hier heel goedkoop en ze hebben airco en ze brengen je naar waar je maar wilt. Een hele fijne manier van reizen dus. En ondertussen praat je een beetje met de chauffeur of luister je naar de Surinaamse radio. 

Tobias is niet zo van de prietpraat dus ik zit altijd voorin en klets wat met de chauffeur. Over het veranderende weer bijvoorbeeld (veel te veel regen voor deze tijd van het jaar- het klimaat is aan het veranderen) ​

​over hun kinderen en het schoolsysteem van Suriname, over Nederland (waar ze vaak familie hebben wonen en soms ook wel eens geweest zijn) en over de politiek. 

De twee chauffeurs waarmee ik het daar over gehad heb, hadden geen goed woord over voor de president: Desi Bouterse. Sinds hij aan de macht was ging het steeds slechter met het land. Alles word duurder en er is nergens geld voor. 

Dat hebben wij zelf ook gezien. Paramaribo is een mooie stad maar alles ziet er vervallen uit. De oude houten huizen van de regering vallen bijna uit elkaar, de zebrapaden zijn vervaagd en kunnen wel een likje verf gebruiken en de stoepen (als ze er überhaupt al zijn) vertonen enorme gaten en andere oneffenheden.

Iets verder dan waar we nu zitten aan de rivier was een brug maar een dronken vrachtwagen- chauffeur heeft hem een paar jaar geleden kapot gereden. Er is geen geld om de brug te vervangen wat heel erg is voor het dorp aan de overkant waar nu overdag wel een pont naar toe vaart maar wat tussen 17.00 en 8.00 uur gewoon is afgesloten van de rest van het land. Het dorp, vooral bestaand uit indianen die kleine landbouwbedrijfjes hadden heeft hier erg onder te leiden. 

De bauxiet- fabriek hier verder op is failliet gegaan en heel veel mensen zijn hun baan kwijt geraakt. Er zijn sowieso veel mensen werkeloos en daar wordt door de regering niets aan gedaan 

De taxichauffeurs klaagden over de prijs van benzine die enorm is gestegen en ook alle andere dingen zijn volgens hen duurder geworden. Ook wij ondervinden dat aan den lijve. Onze reisgids is van eind 2014 en de prijzen die daarin staan kloppen van geen meter meer. Hotelprijzen zijn zelfs vaak verdubbeld.

Waarom hebben dan zoveel mensen op hem gestemd? Vroeg ik. Ja zeiden ze, hij is charmant. Hij beloofde heel veel, ging naar alle volkeren toe en danste en zong met hen. De vorige presidenten waren stijve harken en kwamen niet verder dan de omgeving van Paramaribo maar hij houdt van de jungle en is overal naar toegegaan. Een chauffeur zei zelfs dat hij de mensen 500 Surinaamse dollar gaf als ze op hem zouden stemmen. 
En zijn verleden dan? Vroeg ik. Ja zeiden ze, veel mensen vonden dat hij wel een tweede kans verdiende. Je kan geleerd hebben van je fouten en een mens kan ook veranderen, toch? En veel van de mensen die op hem gestemd hebben waren jongeren. Zij zijn geboren na 1990 en hebben de ergste dingen dus niet meegemaakt. Toch worden zij nu vooral de dupe van deze nieuwe regering, volgens de taxichauffeur. Er is geen geld voor hen om een goed leven op te bouwen. 

In 2020 zijn er weer nieuwe verkiezingen, als de president zich hier aan houdt, tenminste. Hopelijk waait er dan weer een nieuwe, betere wind door Suriname.   Het is zo’n mooi land met zulke aardige mensen van verschillende culturen die toch vreedzaam naast elkaar leven. Je wenst zo’n land iets beters toe.