Ik ga weer verder waar ik gebleven was: namelijk midden in de jungle. 

Zaterdag 21 oktober. We zijn nog steeds bij Knini Paati. Na het ontbijt stappen we weer in het bootje (er zijn hier immers geen wegen dus alles moet per boot) voor de dorpswandeling. Mijnheer Reinier woont er al zijn hele leven en laat ons zijn dorp zien. De bewoners vinden het niet fijn als je foto’s van hen maakt dus ik heb er niet zo veel. Hij laat ons het ziekenhuis zien met daarachter een graslandingsbaan voor noodgevallen. Ook laat hij de huizen zien waar de mensen in wonen en de school en het plaatselijke winkeltje. Als we alweer bijna weg zijn zien we op de speelplaats van de school een kleine luiaard zitten. Je kan er heel dicht bij komen en hij doet niets. De kinderen van het dorp pakken hem zelfs op om hem ergens anders te zetten. Wij zijn blij: weer een dier om aan onze lijst toe te voegen.  

Na de lunch, weer erg lekker, en de siësta gaan we op een junglewandeling weer samen met meneer Rijnier. Hij vertelt van alles over wat je moet doen als je verdwaald raakt in de jungle (heel hard slaan tegen een telefoonboom) en over d everschillende planten en bomen die er groeien en waar die voor gebruikt worden. In combinatie met de dorpswandeling van vanochtend geeft het een heel goed beeld van hoe de mensen hier wonen en al honderden jaren gewoond hebben. Alles wordt ergens voor gebruikt en er wordt op een hele respectvolle manier gebruik gemaakt van de natuur. 

De eigenaar van Knini Paati, Nelson Tiapoe was terug van inkopen doen in Paramaribo en ging meteen vissen met de jongens. Ze vingen een piranha, wat Tilapia’s, sardientjes en een paar gestreepte vissen waar ik de naam niet meer van weet. De jongens vonden het fantastisch en toen ze de volgende dag wakker werden kleedde ze zich heel snel aan om weer met Nelson te gaan vissen. 

Na het tassen in pakken en nog een laatste zwem in de rivier vertrokken we weer naar Paramaribo. Weer die mooie boottocht en toen lekker lang lezen in het busje met airco. 

S Avonds gingen we eten met Coby en Hans en ervaringen uitwisselen over onze reis door Suriname. Heel gezellig was dat en de kinderen lagen pas om 11 uur in bed. 

Vandaag was dus een rustdag waarop we niet zoveel gedaan hebben. Even een pannenkoek gegeten bij het restaurant Pannenkoeken en poffertjes en voor het eten nog even zwemmen bij Zin. 

​​
Net gegeten in een restaurant waar we de enige gasten waren. Ons eten (Surinaams) kostte echt helemaal niets, bami met kousenband en kip voor nog geen 1,50. De kinderen aten drie happen van hun cordon bleu en spaghetti Bolognese en die kostte echt 3 keer zoveel (nog steeds bijna niets dus) 

En nu ben ik weer helemaal bij met schrijven. Wat we morgen gaan doen is nog onduidelijk. Maar dat zien we dan wel weer 😉