Ik loop een beetje achter. In de jungle hadden we wel WiFi (heel bijzonder, toch?) maar die was niet sterk genoeg om mijn blog te posten. Hier het verslag van onze eerste dag: 

Ik hoor het water kabbelen, de bomen ruisen, de vogels zingen, de kikkers kwaken en de krekels tjirpen. We zijn hier echt omringd door de natuur. 
We zijn bij Knini Paati, op een eiland in de Suriname rivier, midden in de jungle, midden in Suriname. 

Gisteren zijn we hier naar toe gereisd.  
Maar voordat we weg konden uit Paramaribo moesten Tobias en Louis eerst nog erg vroeg opstaan om bij de Militaire politie een stempel te halen voor in hun paspoort. Dit was de derde keer dat ze daar waren. Eergisteren was na onze hele administratieve avontuur ( zie Blog)  gezegd dat ze morgen terug moesten komen. Maar daar aangekomen was degene die de stempels moest zetten er niet (omdat het gisteren een nationale feestdag was: Divali). Nu is het dus uiteindelijk wel gelukt en helemaal klaar. Paspoorten terug met de goede stempels en toeristenkaarten in ons bezit. 

Om hier te komen reden we eerst 3,5 uur door Suriname. De omgeving werd steeds groener, en bosrijker en minder bewoond. Ik dacht dat er nooit een eind einde kwam aan de kronkelende “weg naar Brownsweg” Heel af en toe zag je aan de kant van de weg een paar hutjes staan, waar ook echt mensen in wonen. Dat doet je maar weer eens beseffen hoe goed wij het in Nederland hebben. 
Uiteindelijk stopte de weg bij het water van de Suriname Rivier in Athoni. Hier was het juist weer erg druk met mensen, busjes en auto’s en vooral veel bootjes. Iedereen die verder de jungle in wil moet hier overstappen op een boot want de wegen gaan niet verder dan hier. 
Bij de hele drukke Chinese supermarkt (iedereen uit de wijde omgeving moet hier naar toe om inkopen te doen) kochten we echte jungle-hoeden tegen de felle zon en daarna gingen we zitten wachten op onze boot. 

Ik wist al dat op dat bootje waar wij op moesten nu mijn oom en tante ‘Hans en Coby’ zaten. Die zijn namelijk toevallig ook net hier in Suriname op vakantie en zaten toevallig, ook in Knini Paati. We hadden al met elkaar geappt en kwamen er toen achter dat we elkaar zouden aflossen in hetzelfde huisje. Heel leuk om hen te zien in zo’n vreemde en andere omgeving. We deelden even kort ervaringen uit en spraken af zondag te gaan eten en toen stapten zij in ons busje en wij in hun boot.

 
Ik vond de boottocht er naar toe echt fantastisch. Je scheurt in een korjaal over de rivier. De wind en de zon en waterspatters in je gezicht en dat gecombineerd met een prachtig uitzicht. Want wat is het hier mooi zeg. Zo af en toe zagen we een ander bootje en wat kinderen zwemmen in de rivier. We moesten nog door een gevaarlijke stroomversnelling maar de stuurman wist precies hoe je de boot daar doorheen moest manoeuvreren. En na ongeveer een uur varen kwamen we aan bij Knini Paati. We zijn echt in het paradijs beland.

We kregen lekker eten en werden naar ons huisje gebracht om even op te frissen en om te kleden voor de zwemtocht. Weer stapten we in de korjaal om een klein stukje te varen naar een goede zwemplek.  

S’avonds na het eten gingen we nog kaaimannen spotten op de rivier. Je moest heel goed opletten op glimmende oogjes in het water en dan schenen ze daarop met grote zaklantaarns en zag je kaaimannen. We zagen er een stuk of zes en ik heb geprobeerd een foto er van te maken maar dat is niet echt gelukt. Dis is de beste geworden en als je goed kijkt en met een beetje verbeeldingskracht zie je de kaaiman hier op de kant zitten. 

Daarna gingen we lekker slapen in onze cabana met een hele stille airco.

Wordt vervolgd…..