Dat de seizoenen elk jaar  weer terugkeren met ieder hun eigen kenmerken en producten begin ik, als tuinster (vrouwelijke vorm van tuinder) al maar leuker te vinden. En vooral de herfst begin ik steeds meer te waarderen. Waar ik eerst vooral de regen, de korter wordende dagen, het koude weer, de kale bomen en vooral, het einde van de zomer zag,  zie ik nu de prachtige kleuren, de dagen die toch nog best mooi zijn, het gezellig bij elkaar zijn met eventueel een vuurtje erbij, en de lekkere spullen die bij de herfst horen: pompoen, appels, peren, kweeperen (die gele appels op de eerste foto zijn dus eigenlijk helemaal geen appels) , kastanjes, noten, paddenstoelen.

Die lekkere producten vierden we gisteren met het oogstfeest op Amstelglorie. Ook vorig jaar hadden we een oogstfeest waar we toen pompoenen uitholden (zie deze link). Nu deden we eerst het wildkoken met de kinderen en daarna het feest voor de volwassenen. Zo konden de kinderen ook al eten maken voor het feest en ‘oogsten’ uit de tuin.

Jammer dat het tijdens het wildkoken steeds regende maar daardoor stonden we ook wel weer heel gezellig met zijn allen onder een afdakje te koken.  We maakten kweeperen- appel jam en appel-peren-noten-moes voor op de pannenkoeken die Tobias gister de hele avond heeft staan bakken.

Verder maakten we kappertjes van de zaadhulzen van de Oost-Indische kers. Eigenlijk moet je ze eerst nog een nacht in het zout leggen en dan pas in een pot warme azijn met suiker, maar dat sloegen we voor nu maar even over. Weet niet of het resultaat dus zo goed zal zijn maar het ziet er wel prachtig uit, toch?

De bloemen van de Oost-Indische kers gebruikten de kinderen voor op de broodjes zelfgemaakte kruidenboter. Ook de boter hadden ze zelf gemaakt van slagroom, heel hard gekarnd in een beker met knikkers erin, zodat je wel weet dat je aan het schudden bent.

En deze broodjes werden geserveerd bij de zelfgemaakte soep. Alles wat nog eetbaar was in de tuin ging erin: boontjes, boerenkool, tomaten, uien, prei, courgette, pompoen, spruitjes, knoflook. En dan lekker een vuurtje stoken en de kastanjes poffen in het vuur. Daarna soep eten onder het afdak.

Het wildkoken lijkt altijd een beetje chaotisch. Iedereen loopt door elkaar en is bezig met zijn eigen ding maar toch hebben Tobias en Olga altijd het overzicht en vinden alle kinderen het leuk. Dit was voor dit jaar de laatste wildkoken maar hopelijk komt het volgend jaar weer terug want elke keer weer is het een groot succes.

Ik zelf help meer een beetje. Ik zet koffie en thee voor de ouders en maak limonade voor de kinderen en haal spullen voor ze die ze nodig hebben. Meer dan dat wil ik ook helemaal niet. Ik vind het juist heel lekker om “niet’ verantwoordelijk te zijn en als ik geen zin meer heb, kan ik ook gewoon gaan. Maar zelfs dan is het nog best vermoeiend en meteen hier achter aan kwam dus het volgende feest: het Oogstfeest.

Er waren toch nog best wel veel mensen gekomen en het was heel gezellig. We aten wat er over was van het wildkoken maar vooral alle lekkere gerechten die Sandra gemaakt had: kweeperengelei met kaas, paddenstoelensoep, wortelsoepje, gevulde champignon , koolrolletjes, flammenkuchen uit de pizzaoven en pompoenpasteitjes. En we dronken munt en verveine- thee, maar vooral ook wijn

Aan het einde van de dag gingen we moe maar voldaan terug naar ons warme huis want we vonden het toch te koud en te vochtig om in de tuin te blijven slapen. Ondanks de regen was het  een heel geslaagde dag.