Het lijkt alweer zo lang geleden. De zomervakantie. Die 6 weken van heerlijk doen waar je zin in hebt, opstaan als je uitgeslapen bent en hele dagen rondlummelen. Van eindeloos op het strand liggen, ijsjes eten, savonds tot laat buiten blijven zitten, lekker veel lezen en natuurlijk van “leuke dingen” doen. 

Toch is de school pas 4 dagen bezig en meteen al is alles weer normaal. De vaste routine’s zijn terug: 

Ik sta altijd als eerste op, ga douchen en zet thee. Dan dek ik de ontbijttafel en maak pauzehapjes klaar. 

Ondertussen komen ook Tobias en even later Louis en Ole uit bed, ik leg hun kleren klaar, soms gaan ze douchen, ze kleden zich aan we smeren brood (ik voor mezelf, tobias voor de kinderen). Dan gaan ze of met mij mee naar school of Tobias brengt ze een kwartier later. 

Dan de schooldag. Flink hard werken en ook leuk. Tobias haalt de kinderen op. Vaak willen ze met een vriendje afspreken en soms moet er eentje naar zwemles en binnenkort ook weer andere naschoolse activiteiten.  Ik heb na school gesprekken of vergadering of ik bereid iets voor in de klas en ruim op van de dag, Tobias doet meestal de boodschappen en kookt, we eten en na het eten lees ik voor (Sjakie en de chocoladefabriek). Dan gaan de kinderen naar bed en duurt het eindeloos voor ze gaan slapen. Daarna lezen wij nog wat of rommelen wat in de tuin en al vroeg gaan we ook naar bed. Dat is het fijne van in de tuin wonen; je kan niet blijven hangen voor de tv, en het word al best vroeg donker nu en ook koud.

 De volgende dag begint het hele riedeltje weer opnieuw. 

Het heeft ook wel weer iets fijns, deze routine en het zorgt in ieder geval voor veel duidelijkheid wat met kinderen altijd wel prettig is. En echt saai is het ook niet want we hebben het veel te druk om het saai te vinden. Er moet altijd wel iets: Louis heeft een agenda nodig. De kinderen moeten sloffen hebben,  het huis moet worden opgeruimd en schoongemaakt voor als we weer terugverhuizen vanuit de tuin, Tobias zijn nieuwe telefoon wordt niet op tijd bezorgd, de was moet geen en weer gesleept worden want die moeten we thuis doen, onze herfstvakantie-reis moet geregeld worden enz, enz. 

De jongens zijn allebei naar een nieuwe klas gegaan en vinden het gelukkig heel leuk. Ole zei gister: als we werkjes gaan doen, knapt mijn hoofd bijna uit elkaar van blijdschap. En hij komt elke dag helemaal springend van enthousiasme de klas uit en vertelt van alles over wat hij allemaal gedaan heeft. 

Louis vond het wel spannend, maar heeft het ook erg naar zijn zin in de bovenbouw. Hij was wel toe aan wat meer uitdagende lesstof, geloof ik. En hij heeft in de klas al de blits gemaakt omdat hij als enige het antwoord wist op een vraag die gesteld werd aan groep 7 en 8. 

En ook ik begin weer goed uitgerust aan dit schooljaar. Voor de vakantie had ik het best zwaar met een moeilijke, volle klas en ik was erg toe aan even vrij. Nu heb ik het gevoel er weer tegenaan te kunnen. De ” ingewikkelde” kinderen zitten nog steeds in mijn klas maar de groep is veel kleiner en ik sta er zelf weer frisser tegenover. En dat maakt heel veel uit voor de sfeer in de klas. 

Maar toch denk ik nu, na vier dagen al, met weemoed terug aan de vakantie. Wat was het fijn. Ik vind (zomer) vakantie echt het allerheerlijkste wat er is. Gelukkig gaan we al over 5 weken naar mijn zus in Curacao en daarna ook nog naar Suriname. Dus ik mag niet klagen. 

Als afsluiter nog even een leuk dansfilmpje (heeft helemaal niets met dit hele verhaal te maken, maar wat maakt dat uit) . 

 En als ik toch bezig ben kan deze er ook nog wel bij: