Gisteren vierden we in de tuin de zesde verjaardag van Ole. Eigenlijk is hij pas morgen jarig maar vandaag gaan we op een korte vakantie (mid-week Limburg) dus zondag vieren was beter. 

We begonnen sochtends met een verjaarsontbijt. Ole moest in bed blijven liggen en wij versierden het huisje en de tuin met slingers en ballonnen. Sil en Andrea, Kolja en Lovis waren er ook en logeerder in het huisje van de buren. Ole kreeg van ons een tent, een badhanddoek en een Gruffalo-boek en van Ole een knuffelaapje. Toen gingen we ontbijten en daarna snel weer door met de voorbereidingen voor het kinderfeestje. 

​

Om 11 uur kwamen de vriendjes van Ole. We zongen weer, versierden cakejes en Ole kreeg cadeautjes (een minions-beker, een krasposter, een paraplu, een Dory-boek en een horloge) 

Daarna begonnen we aan de speurtocht. Eentje zonder competitie en snelheid want daar is Ole niet zo’n ster in. En hij wilde een “boes-speurtocht”, Louis noemt Ole altijd Boes. Dus een speurtocht met als thema Ole. 

Ole houdt erg van naar muziek luisteren (VOF de kunst, kinderen voor kinderen, kapitein Winokio). Bij elke opdracht moesten de kinderen dus eerst een muziekfragment luisteren en dan de opdracht doen, zoals koekhappen, geblinddoekt een knuffel raden en een monster tekenen.

Toevallig was er ook die dag een roofvogelshow op Amstelglorie. Het leek me dus leuk de speurtocht daarmee te eindigen. Daarna zou het grote-mensen-feest beginnen. Dus ook de opa’s en oma’s kwamen naar de roofvogelshow. 

Maar die viel wel een beetje in het water (letterlijk). Eerst vloog eten uil van handschoen naar handschoen. Ook Anja mocht hem even vasthouden. Daarna liet hij een valk zien. Die even zou gaan vliegen en dan weer terug kwam, maar hij kwam niet terug. We moesten heel lang wachten en toen ging het ook nog regenen. Na een tijdje gingen we maar terug naar de tuin. 

In de tuin dronken we koffie, thee, wijn en limonade en aten we taart en als avondeten gado gado. De kinderen speelden in en om de tuin, sloegen een pinjata aan gort en sprongen op de trampoline. 

Om 9 uur s’avonds was iedereen weg. We brachten de kinderen naar bed en plofte in een stoel voor ons huisje: moe maar voldaan. 

Nu zitten we in de trein naar Limburg. Dus ik kom snel weer terug met een nieuwe blog over Gulpen en omgeving.