Kennen jullie deze Doe Maar klassieker nog? Radeloos, hier in de uitvoering van hun afscheidsconcert uit 1984:

Ik heb daar ook een beetje last van: Ik vind het vreselijk om alleen te zijn. Ik weet dat heel veel mensen het heerlijk vinden maar ik niet, ik heb het nooit leuk gevonden. Ik vind het prettig om mensen om me heen te hebben, stemmen te horen, gerommel in huis, kortom “reuring” om me heen.

Ik voelde me vrijdagochtend al niet zo lekker maar ik ging toch maar werken. Er moest zo veel gebeuren, er zou iemand komen observeren en er waren de hele week al heel veel zieke collega’s, daarnaast ging het ook best wel goed op 2 paracetamol. Maar in de loop van de middag leek het toch echt erger te worden en nadat de kinderen naar huis waren en Tobias met onze kinderen naar de tuin, ging ik zo snel mogelijk naar huis om in mijn bed te gaan liggen.  Die avond werd het alleen maar erger. Ik was officieel ziek: koorts, een hoofd vol watten, hele erge pijn in mijn keel (vooral als ik slik), een klam lijf en stroeve spieren.

Maar nog steeds wilde ik er niet echt aan toegeven. We zouden namelijk naar Alkmaar gaan. Mijn schoonvader Jan speelt al jaren bij een toneelvereniging in Egmond en vanavond was de uitvoering met gezellig eten van tevoren. Tobias moest eerst ‘corvee’ draaien in de tuin en nog wat verder vergaderen (hij doet niet anders meer) dus ik zou vast met de jongens vooruit gaan. Maar ik kon zo ongeveer niet op mijn benen staan en moest er ook niet aan denken om naar het station te fietsen of aan wat dan ook. dus besloot ik om maar gewoon alles af te zeggen, Tobias en de kinderen alleen te laten gaan en zelf thuis te blijven.

Ze zijn nu weg vanaf gistermiddag 2 uur en ik vind mezelf heel zielig. Ik voel me rot en er is niemand waarmee ik dat kan delen, waar ik een beetje tegenaan kan zeuren of die mij verzorgt.

Je zou het alleen zijn ook als iets positiefs kunnen zien: ik heb alle tijd om een beetje uit te zieken, in mijn bed te liggen of op de bank te hangen. Ik hoef met niemand rekening te houden. Hoef me niet te bemoeien met de jongens die rommel maken, elkaar in de haren vliegen of op een andere manier druk doen. Ik kan eindeloos suffe kostuumdrama- serie’s kijken op Netflix: ik heb al een heel seizoen gekeken van “Call the Midwife” en ik moet huilen bij elke baby die wordt geboren of andere goede daad van de ‘zusters’. Zie trailer, dan snap je het wel:

Ik heb ook totaal geen eetlust dus gezellig samen eten zou er toch al niet bij zijn. En in je eentje in bed liggen is eigenlijk ook fijner als je koorts hebt.  Wat loop ik dan te zeuren??? Dat vraag ik me ook serieus af, hoor. Maar ik vind alleen zijn gewoon heel erg saai en de hele dag niets doen ook vreselijk. Het is lekker weer buiten en ik zit me hier maar een beetje rot te voelen in mijn eentje!!!  Ja, ik moest dit gewoon even van me afschrijven.

U zult me wel een vreselijke zeur vinden. Ziek lekker uit en hoe meer rust je hebt, hoe sneller dat gaat, zult u zeggen. en wees blij dat je sowieso een leuke man en kinderen hebt die aan het einde van de dag weer bij je zullen zijn! dus hou op met dat zielig-lopen-doen, het hoort er gewoon bij.

Zo, nu heb ik het eigenlijk zelf al allemaal gezegd dus dan hoeft u dat ook niet meer te doen. Als afsluiting deze mooie foto van Jan als aso in zijn toneelstuk. Ik heb het dus niet gezien maar alleen om deze foto moet ik al erg lachen.