Hollanders van de gouden eeuw

Eens in de zoveel tijd ga ik naar een museum samen met mijn schoonvader Jan. Is altijd heel gezellig. Zo zijn we ook al een keer in het rijksmuseum geweest (zie voor de oude blog Het Rijksmuseum) We bekijken een tentoonstelling en gaan lekker lunchen met een glaasje wijn. Altijd op een donderdag, mijn vaste vrije dag. 14

Vandaag gingen we hier in Amsterdam naar de Hermitage. Maar bij de kassa aangekomen bleek ik mijn museumjaarkaart niet bij me te hebben. Nogal balen als je moet betalen terwijl je eigenlijk al jaren een museumjaarkaart hebt. Maar het meisje bij de balie was heel aardig en ze zei dat als ik een foto van mijn kaart kon laten zien ik er toch in mocht. Ik probeerde Tobias te bellen maar die had die nacht gewerkt en lag te slapen. Toen belde ik Anne. ik wist dat zij net een museumjaarkaart had gekocht voor Mus en Bor. ze maakte een foto van de streepjescode van Bor zijn kaart en die liet ik zien. Toen mocht ik toch gratis naar binnen. Is wel een beetje fraude maar ik vond dit wel geoorloofd omdat ik wel echt een kaart heb. Dank je wel Bor.

Jammer genoeg was de nieuwe tentoonstelling Romanovs en revolutie nog niet geopend (gebeurt deze zaterdag 4 febr). Wel was er de tentoonstelling Hollanders van de gouden eeuw

Lijkt best saai toch, schuttersstukken uit de gouden eeuw maar dat is iets wat ik nu wel begrepen heb: als je je ergens in verdiept is het bijna nooit meer saai. En dat gold zeker ook voor deze tentoonstelling. Ik vond het erg interessant en mooie schilderijen. Het werd vooral leuk omdat Hans Aarsman (bekend van de Aarsmancollectie, een rubriek in de Volkskrant waarin hij elke week een foto bespreekt. zie link is echt heel leuk) de schuttersstukken via een audiotour, van commentaar voorziet. Hierdoor zie je allemaal kleine details, kom je meer te weten over de afgebeelde personen en over de tijd waarin ze leefden)

Tussendoor gingen we lunchen in het museumcafe. Jan had een broodje eiersalade en een fruitsalade en ik had een tomatensoep en een fregolasalade. Erg lekker allemaal behalve de fregolasalade (fregola is een soort pasta in balletjesvorm) 13

Ook bekeken we nog even snel de tentoonstelling China in het Outsider art museum (ook gewoon in de hermitage) waarin je kunst ziet gemaakt door mensen ‘met een beperking’ of ik geloof dat je moet zeggen ‘mensen met mogelijkheden’, al vind ik dat een rare term want hebben we niet allemaal mogelijkheden? Wel hele leuke kunst maar gezien in 15 min dus wel wat snel. 18

Daarna liepen we naar de tram en gingen naar ons huis. Tobias, inmiddels wakker, en Jan haalden de kinderen van school en namen ze mee naar de zwemles. Ze hebben nu tegelijk zwemles: Ole is net begonnen en Louis gaat alsnog voor zijn C-diploma. Daarna bleef Jan nog eten (paelja, gebakken vis en visfrietjes; allemaal van de visboer) en daarna vertrok hij weer naar Alkmaar. Volgende maand gaan we weer naar een tentoonstelling.

3 reacties

  1. Ik lees je blog altijd en met veel interesse. Interessant om te ervaren hoe een jongere generatie het redt in deze “druk druk” maatschappij.
    “Mensen met een beperking” vind ik net zo’n uitdrukking als “mensen met mogelijkheden”. Wie pretendeert dat hij geen enkele beperking heeft? We vallen dus allemaal in beide kwalificaties, vind ik tenminste, hoor.

    Geliked door 1 persoon

  2. […] blog’s die ik over sommige van onze tripjes geschreven heb: Het Rijksmuseum, Zuid Afrika, Hollanders van de gouden eeuw en Rembrandt-Velázquez We spraken af rond koffietijd bij een museum, bekeken 1 tentoonstelling […]

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s