In de kerstvakantie schrijf ik een dagboek. Hier volgt alweer deel 3. Kerst en oud en nieuw zijn achter de rust. ik was een beetje “overvoerd” door alle drukte en was toe aan een meer rust. Toch moest er ook een logeerruil gedaan worden (louis en Ole en dan gehusseld met hun neef en nicht). En dus ging Ole bij Lovis logeren en kwam Kolja bij ons in Amsterdam.

Dinsdag 3 januari

Met twee ‘grotere’ kinderen in huis, valt het me op hoeveel meer rust er is. Ze kunnen al zoveel meer zelf en je hoeft ze minder achter hun broek te zitten. ik mis Ole wel heel erg en zijn ‘gezellige drukte’ maar voor nu vind ik het ook wel heel lekker. Het geeft ook alvast een glimpsje van waar we naar toe gaan en dat het ouderschap dus met elke leeftijd verandert.

Kolja mocht kiezen wat we vandaag gingen doen (naar Artis, Tun Fun of thuis spelen met de LEGO). Hij koos voor Tun Fun. We gingen met de tram want ik durfde het eigenlijk niet aan helemaal naar het centrum te fietsen met twee jongens van 8 op mijn fiets. In Tun Fun kon ik lekker lezen. Ik ben begonnen in “Een klein leven” van Hanya Yanagihara. Ik ben nog niet zo ver maar vindt het echt een ‘prachtig’boek en eigenlijk wil ik het liefst de hele tijd lezen. Maar na een tijdje spelen, tussendoor een tosti en weer even spelen hadden ze er genoeg van (veel sneller dan ik dacht) en wilden weer naar huis.

 

Het tweede programma- onderdeel voor vandaag was bowlen bij Knijn. Ik ben er niet zo goed in (zelfs niet met hekjes zodat de bal niet voortijdig, in de goot terecht kan komen) maar toch vind ik het, voor één keer per jaar, wel erg leuk en de kinderen ook. Het eerste potje won Kolja, het tweede is niet af gekomen maar Tobias en Louis stonden samen bovenaan. Grappig dat ze al even goed (of beter) kunnen bowlen als wij.

 

Woensdag 4 januari

Je kan er zo ongeveer niet aan ontkomen: zo af en toe moet je met je kinderen naar een zwembad. Ze vinden het zo ongeveer het gaafste wat er is en ik weet nog wel van toen ik zelf een kind was, dat ik naar het zwembad gaan één van de allerleukste dingen vond die je kon gaan doen. Ik vind het mede niet zo fijn omdat ik altijd kinderen van school tegenkom en dat vind ik niet zo prettig in de vakantie en in mijn badpak. Maar als je er eenmaal bent is het toch ook wel oké en Louis en Kolja vonden het heel leuk. We waren al om 10 uur in het zwembad en gingen er om 12.30 weer weg.

Tobias bracht toen de jongens naar Alkmaar en ik genoot erg van lekker alleen zijn. Ik had bedacht dat ik maar eens ging koken. Bij ons thuis kookt Tobias eigenlijk altijd en als ik al eens voorstel om te koken zegt Tobias meestal dat dat niet hoeft. ik ben dan ook niet zo’n goede kok (is een understatement) en meestal vind hij wat ik maak ook gewoon echt niet zo lekker. Maar dit keer ging ik daar verandering in brengen. ik had een recept uit de nieuwe allerhande gehaald: Ovengroente met zoete aardappelen en kip en ik, en zelfs mijn lieve man, was erg tevreden over het eindresultaat. Het was erg lekker en erg gezond ook.

s’Avonds keek ik naar de zweedse dramaserie Thicker than water, op Netflix. Ik ben nu al bij deel 6 en vind het een erg goede serie.

donderdag 5 januari

Ik zou vandaag naar de film La la land gaan samen met Sandra, maar ze had erge last van haar rug en moest naar de dokter voor een foto. Toen besloot ik maar te wachten op Tobias die eerst moest slapen en ging ik naar de stad om een spijkerbroek te kopen. ook wilde ik even kijken bij de nieuwe Primark op de Damrak. Gewoon om eens te zien wat voor winkel dat nou eigenlijk is. Ik vond het er vreselijk. 5 verdiepingen vol met kleren die zo goedkoop zijn dat je je afvraagt of het nog wel fatsoenlijk is. (nee dat is het niet, weet ik) En zo veel mensen dat je schuifeledn door de winkel moet. ik wist niet hoe snel ik er weer weg kon. Wel maakte ik deze panoramafoto van de Dam.  Verder kocht ik een vestje bij de Esprit en een jurkje in een winkeltje bij de Albert Cuijp.

Toen Tobias wakker was liepen we door de stad naar Kriterion en daar dronken we thee en gingen naar de film: La la land. Leuke musicalfilm. Ik geef hem een 8.

Na de film was het heel druk in het cafe van Kriterion. Dan lopen we wel naar een restaurantje en drinken we daar wat voor het eten, dachten we.

Uiteindelijk zagen we op de van Woustraat een restaurant Marakech. Handig dat je overal internet hebt. konden we even opzoeken of het eten er een beetje goed was. Een 9,1 op IENS, nou daar doen we het voor. Kon je er wel drinken, vroegen we ons nog af maar we zagen wijnglazen op tafel staan dus dachten we van wel. Bleek toch niet zo te zijn maar ze vonden het wel goed als je je eigen wijnfles meenam of even kocht bij de Gall&Gall op de hoek. Dat deden we dus maar. Het eten was heel goed. Vooraf had ik auberginesalade en Tobias kippasteitjes, als hoofd Tobias octopus en ik couscous Malaki (met groente en kalfsvlees) en als toetje samen een stukje chocoladetaart.

Erg lekker maar ook heel veel. eenmaal thuis kon ik eigenlijk alleen nog maar een beetje op de bank zitten en ik ging dan ook al vrij snel naar bed om nog even te lezen in “Een klein leven” Morgen komen de kinderen weer naar huis. Daar verheug ik me ook wel weer erg op. Maar daarover later meer.