Iedereen heeft wel een kerstfeest gehad in het verleden dat hij nooit meer zal vergeten. Bij mij is het de kerstochtend van 5 jaar geleden in Alkmaar bij mijn schoonouders:

Eerste kerstdag, ’s ochtends vroeg. Ik was in Alkmaar en mijn jongste zoon van drie maanden oud, werd om half zeven wakker. De avond ervoor had hij voor kindeke Jezus gespeeld in de kerk van Egmond. 

Ik sloop zachtjes naar zijn kamertje want iedereen was nog in diepe rust. Daar gaf ik hem de borst en voelde me een soort van Maria, met mijn eigen kerstkindje.

Nou weten misschien niet alle mensen dat, maar borstvoeding geven doet wonderen voor je stoelgang. Toen ik klaar was met voeden legde ik hem weer terug in zijn wiegje en sloop naar beneden om eens lekker rustig te gaan poepen. Maar bij het doortrekken begon de ellende:  Mijn kerstdrol wilde niet weg. ik probeerde nog een beetje te porren met de wc-borstel maar dat maakte het alleen maar erger. Het rioolwater stond al tot aan de rand van de pot toen ik mijn vriend wakker maakte. Hij haalde ook meteen zijn ouders erbij. De details over hoe dit probleem werd opgelost zal ik jullie besparen. Maar één ding is zeker: deze kerstochtend wordt niet snel vergeten en is elk jaar weer aanleiding voor veel hilariteit bij mijn schoonfamilie en schaamrood bij mij.

Dit verhaal schreef ik naar de Volkskrant waar ze nog steeds de wedstrijd hebben voor het meest gênante kerstverhaal, maar helaas hebben ze het niet geplaatst. Toch wilde ik het jullie niet onthouden. 

En natuurlijk wens ik iedereen  een hele fijne kerst toe, gezellig met familie en de mensen waar je van houd. En hopelijk beleven jullie ook memorabele kerstmomenten (die dan liever niet met verstopte wc’s te maken hebben)