De ijsheiligen zijn nog niet geweest maar toch moesten er dit weekend al wat Moestuintjes naar buiten. Ja, we zijn weer hard aan het sparen geweest en hebben (bijna) alle moestuintjes van Albert Heijn gespaard.  Vorig jaar ging het niet zo goed  met onze moestuintjes. Dat lees je in: Als de kat van huis is dansen de muizen tussen de moestuintjes. Maar dit jaar heb ik ze in een klein kweekkasje gedaan en groeiden ze als kool.

Louis is heel fanatiek in het sparen, en leest veel in het boekje wat bij de moestuintjes hoort. Hierin staat per plant wat informatie en ook staat er wanneer en hoe je hem moet verpotten. Ik vind het een erg leuk boekje. Het kost  25 cent.  Al snel gingen we allerlei dingen verpotten en verhuizen naar de slaapkamer van de kinderen, waar we de vensterbank met plastic zakken hadden beplakt met daarop kranten, i.p.v. een schotel onder elk potje.

Maar de potjes moeten weer leeg voor de andere moestuintjes en dus namen we, toen we vandaag naar de tuin gingen alvast wat moestuintjes mee.

Eerst werd de bak bij de sloot ontdaan van alle oude planten behalve de venkel (het enige moestuintje dat we niet hebben weten te bemachtigen). Maar dit is al een hele grote, oude venkelplant, die na de winter nu weer begint te groeien.  Hier staan de moestuinpotjes nog op de tafel maar die foto wilde ik er toch even opzetten vanwege de ‘hanging basket’ aan het huisje die ik vandaag bij de Deen kocht en waar ik erg blij mee ben.

De courgetten zijn te groot voor in de groentebak. Die heb ik voor tijdelijk maar even in zo’n zwarte emmer gezet. ik heb heel veel van die emmers met gaatjes in de bodem. Heel geschikt als grote bloempot.

Bij de doperwten hebben we kleine stokjes gezet die later vervangen gaan worden door een rekje.

Die moestuin is dus eigenlijk van de kinderen. Maar die waren tijdens het planten toch vooral aan het spelen en in de sloot naar de eenden aan het kijken.

Wat thuis in de pot al een hele grote plant leek te zijn is in de bak weer heel erg mini. Ik had er eigenlijk van die halve pet-flessen  overheen moeten zetten, bedenk ik me nu. Misschien worden ze nu wel opgegeten door de slakken. He, dat wordt ook niet lekker slapen straks. Lig ik de hele tijd te piekeren over die veel te kleine plantjes die ineens in de kou staan op een vreemde plek en die dan ook nog opgegeten gaan worden. En vanmiddag was ik er nog wel zo blij mee.