Het voedingscentrum komt met een nieuwe schijf van vijf. Dat roept herinneringen op aan mijn jeugd

Mijn lieve moeder is, en was vroeger ook al, veel met gezonde voeding bezig. Ik kan bepaalde voedingswijsheden dan ook wel dromen. Wij (Saar en ik) werden vroeger opgevoed met gezond eten. We zijn een tijdje vegetarisch geweest, we aten altijd volkorenproducten, veel groente en fruit en weinig suiker. We wisten dat suiker, zout en vet “de volksvijanden” waren en moesten zelfs een tijdje elke dag een hapje kalk nemen. In de ochtend uit een rood potje (dat was in de ochtend van de bergen geschraapt) en  de avond uit een blauw potje (je raad het al: ’s avonds van de bergen geschraapt).

We waren altijd jaloers op de kinderen uit het dorp. Hun moeder zij dan na school: ‘Willen jullie een snoepje? en dan mocht je kiezen uit een trommel die vol zat met snoep en minimarsen, Twixen (toen nog Raider) en van die kleine rolletjes snoep. Dat hadden wij thuis echt niet en een minimars noem je toch ook geen snoepje? vonden wij  Bij een vriendin van mij hadden ze cacao- boter voor op je brood (een soort van chocoladepasta maar dan nog veel vetter). Dat vond ik echt het allerheerlijkste van de hele wereld. En soms gingen we tussen de middag naar de supermarkt en dan kochten we voor 5 cent een zakje mayonaise. Openscheuren en dan zo naar binnen werken. Heel fout maar heerlijk. En nu nog steeds voel ik mij lichtelijk schuldig als ik een croissantje eet (bladerdeeg bevat heel veel vet!!!).

Maar was het erg? Nee hoor. Soms vonden we het eten heel vies (topinamboer of van die grote gekookte bieten) en we aten liever schuimrubber (wit/ luchtig brood) dan baksteen (volkorenbrood van de gezonde bakker), maar ik heb bijvoorbeeld hele goede herinneringen aan de sla die we elke dag als voorafje aten (op die manier vul je je ergste honger met groente en zit je daarna eerder vol) en elke dag weer  deden we dan het spel: raden wat er allemaal in de sla zit en dan moesten Saar en ik steeds omstebeurt een ingrediënt opnoemen. Nu nog steeds ben ik dol op sla en bietjes vind ik tegenwoordig ook lekker.

En wij hadden ook echt wel eens koekjes in huis of van die kleine framboosjes of chocoladekransjes voor in de kerstboom.

En ook ik probeer mijn kinderen nu op te voeden met gezonde voeding. Niet teveel snoep, volkorenproducten en zo gevarieerd mogelijk eten. Niet dat het altijd lukt hoor. Momenteel eten ze bijna niets (ze zijn dan ook allebei ziek) maar ook in het normale leven zouden we best wat beter de schijf kunnen volgen. Net heb ik hem dan ook het onderstaande filmpje samen met Louis bekeken. “mag ik dan nu weer de Donald Duck gaan lezen”, zij hij redelijk verveeld. Nouja, misschien dat hij er onbewust toch iets van opsteekt.

De “Schijf van Vijf” is nu aangepast aan onze moderne tijden. Leuk is het om te zien hoe hij door de jaren heen is veranderd. En dan bedoel ik niet eens zozeer de producten die erop staan, want die zijn min of meer hetzelfde, maar vooral de lay-out die zich aanpast aan de tijd. De eerste is uit 1953 en was bedoeld omdat er toen schaarste heerste en de mensen in ieder geval uit elk vak moesten eten. In de tijden daarna veranderden steeds kleine dingen maar het uitgangspunt bleef hetzelfde. eten verdeeld in vijf categorieën: Zorg ervoor dat je al die verschillende voedingswaarden binnen krijgt.  De gezonde voeding was jarenlang gebaseerd op Hollandse pot: Nu bij de laatste schijf hebben ze geprobeerd hem zo te maken dat ook de veganist, de koolhydraatmijder of iemand die halal eet er mee uit de voeten kan. Op de site van het voedingscentrum lees je er meer over en daar kan je ook je persoonlijke schijf bekijken.