Ja, ik weet natuurlijk niet of u daar wel op zit te wachten maar ik doe toch maar weer eens dagboek-achtig verslag van mijn weekend. Dat is eigenlijk vooral omdat ik een paar dingen wil vertellen maar die zijn te kort voor een hele eigen blog. En dan zijn er nog wat losse foto’s die eigenlijk nergens bij passen.

vrijdag 5 februari:

na een drukke werkweek keken Tobias en ik vrijdagavond naar de Italiaanse film “La Grande Bellezza” van de Italiaanse regiseur Paolo Sorrentino, een grote filmhuis-hit in 2013. La Grande Bellezza gaat over een 65-jarige schrijver en journalist, Jep Gambardella, die teert op oude roem, elke avond feest en pas naar bed gaat als de rest van Rome wakker wordt. Hij verkeert in vreselijk decadente kringen en als hij niet op een house-feest, vernisage of andere culturele happening is, zit hij met zijn vrienden op zijn enorme dakterras met uitzicht op het Colloseum. Hij wordt in het begin van de film 65 en overdenkt zijn leven. Voor een betere recensie van de film verwijs ik naar een stuk uit De Morgen. Maar ik vond deze film in ieder geval te gek.

Zaterdag 6 februari

Mijn oudste zoon Louis had vandaag de hele dag een enorm slecht humeur. Alles wat we zeiden en deden vond hij “echt heel erg stom”. Daar kwam nog bij dat we er ’s ochtends achter kwamen dat hij luizen had. Ik zag er gewoon twee zo door zijn haar lopen. Hij moest dus behandeld worden met een speciaal spulletje: Prioderm. Dat moet een half uur in je haar blijven zitten en dan moet je je haar drie keer wassen en dan de dagen daarna flink kammen met een speciale luizenkam. Hij vond dit alles zo:

Ik kon me al een beetje voorstellen hoe het gaat worden als hij straks in de pubertijd is en alles van zijn ouders stom vindt. Ik liet hem dus maar lekker zijn gang gaan (de Donald Duck lezen) en ging met Ole naar de Albert Cuyp (de markt).  Voor Ole staat de markt synoniem aan eten. We gaan altijd kaas kopen en dan krijgt hij een plak, als we langs de kipmeneer komen krijgt Ole een kippenvleugeltje die hij altijd op precies dezelfde plaats (een deur achter de marktkraampjes waar het altijd heel vies is) en soms kopen we ook nog vlees (een plakje worst), noten en rozijnen (bananenchips) of groente en fruit (een banaan).

Weer thuisgekomen schreef ik een blog over een boek wat ik deze week gelezen heb: De jongen op de berg . Ik vond het niet echt een goed boek maar is dat een reden om er geen recensie over te schrijven?

Als ik wil schrijven over alles wat me bezighoudt en wat ik meemaak horen slechte boeken er ook bij. En zo slecht was het trouwens ook weer niet. Ik heb het wel met plezier gelezen.

Aan het einde van de dag gingen we nog even een wandelingetje maken en de eendjes voeren.

Zondag 7 februari

vandaag kwamen Jan en Anja (de ouders van Tobias) op bezoek. Gisteren hadden we dus weer iets gebakken. Dit keer een appeltaart. Hij was erg lekker maar had eigenlijk nog net iets langer in de oven gemoeten (zie foto). Nou ja, oefening baart kunst.  Toen gingen we met Jan en Anja in de auto naar het Amsterdamse bos om daar te wandelen en naar het boezoekerscentrum te gaan. In het bezoekesrscentrum is ook van alles te doen voor kinderen en ze hebben er ook een winkel waar je leuke spullen kan kopen. We zagen er ook het boek: Kloek Kuiken liggen. Echt een heel grappig prentenboek, dus ik heb het maar meteen gekocht. Ook haalden we er een speurtocht die je in het bos achter het bezoekerscentrum kan lopen. Je volgt dan de rode kabouters en moet vragen beantwoorden en opdrachten doen die met het bos te maken hebben. Uiteindelijk vindt je het huisje van de kabouter.

In het Amsterdamse bos bedacht Tobias dat hij ook wel, met Ole en Louis, mee naar Alkmaar kon gaan want de kinderen hebben morgen geen school want het is studiedag. Dus brachten ze mij naar huis en haalden wat spullen op en vertrokken weer. Mij alleen achter latend.

Ik ben helemaal niet zo dol op alleen zijn. Ik vindt het gewoon prettiger om mensen om me heen te hebben. Maar voor zo af en toe is het heerlijk. Ik heb heel hard Kool & The Gang opgezet (luisterde ik vroeger altijd op mijn kamertje in Winssen) en ben lekker mijn blog gaan schrijven.

Hier als afsluiter een clipje van Kool & the gang. Is een erg glad nummer maar heel fijn om hard mee te zingen. En de clip is ook interessant.

Als laatste nog een kijktip: The world according to Ion B.- Clochard en kunstenaar Een documentaire over de zestigjarige Ion Barladeanu. hij leeft op straat in de Roemeense hoofdstad Boekarest, waar hij in zijn levensonderhoud voorziet door vuilnis op te ruimen. Wanneer een galeriehouder ontdekt dat Barladeanu beschikt over een collectie fascinerende maatschappijkritische collages, die hij maakte toen dictator Ceausescu aan de macht was, verandert Ion B. van de ene op de andere dag in een beroemdheid.