Ik kan niet zo goed tegen ongeluk. Ik vermijd het liever en leef zo lekker op mijn roze wolk. Ik kijk nooit naar misdaadprogramma’s, heb een hekel aan series waarin de hele tijd moorden worden gepleegd en ook kijk ik liever niet naar films “zonder teveel bomen”. Hiermee bedoel ik films die zich afspelen in de toekomst of in donkere huizen, steegjes en andere ongure plaatsen.

Ik lees de krant, maar eigenlijk vooral het binnenlandse nieuws, de voor- en achterpagina, de columns, film- en boekreviews, het weer en het tv-gedeelte. Het buitenland laat ik voor het gemak maar zitten. Trillers lees ik per definitie niet. En het journaal kijk ik bijna nooit.

Ik steek dus mijn kop in het zand. En heb daardoor een heel prettig leventje. Ik kan misschien niet altijd meepraten als de discussie over buitenlandse politiek gaat maar ach… Er blijven nog genoeg onderwerpen over. En mijn leven is al druk genoeg.

Maar nu het al maanden gaat over de stroom vluchtelingen, vindt ik dat ik niet meer kan wegkijken. Er zijn zoveel mensen die het zo vreselijk veel slechter hebben dan wij, mensen die hun leven op het spel zetten (en dat van hun kinderen) om op een veilige plek te komen. Achterover leunen en stukjes schrijven over hoe vol mijn huis is of welke taart we gebakken hebben, kan niet meer.

Wij als Nederland, hadden naar mijn mening, al veel meer kunnen doen. En dan denk ik vooral aan afspraken met alle landen die tot de Europese Unie behoren. Maak er een rekensom van: In ons land wonen zoveel mensen + die zoveel verdienen + we hebben zoveel vierkante kilometers = dan nemen we …… vluchtelingen op). Maarja, zo makkelijk is het natuurlijk niet. Maar of we nu alles doen wat we zouden kunnen doen vraag ik mij af.

Kom maar naar Nederland, wil ik tegen ze zeggen. Wij gaan jullie helpen. Maar ook hiervoor geldt weer: zo makkelijk is het niet. Stephan Sanders heeft hier een goed stuk over geschreven in Vrij Nederland:

http://www.vn.nl/vluchtelingen-zijn-geen-zeehondjes-of-menselijk-kapitaal/

Voor wie het net als ik nog steeds niet goed begrijpt, is de volgende site heel nuttig:https://decorrespondent.nl/3328/15-vragen-en-antwoorden-voor-wie-de-draad-kwijt-is-in-het-vluchtelingendebat/27073153536-a5f380d5

Hierdoor wordt het wel iets duidelijker maar nog steeds  is het vluchtelingenprobleem te groot en te veelomvattend. En dan krijg ik de neiging maar weer af te haken, want ik kan er toch niets aan doen. Maar als iedereen zo denkt, gebeurt er ook niets. Dus ik begin klein:  Ik ga mijn huis opruimen, á la Kon Mari, en kijken of er spullen zijn die ik aan de vluchtelingen kan schenken. Volgens Kon Mari moet je beginnen met de kleding en ook alle babyspullen mogen zo naar de vluchtelingen.

Het klinkt wat lullig als ik het zo opschrijf, maar je moet toch wat. Ik hoop dat andere mensen ook gaan nadenken over wat ze in het klein kunnen doen aan dit hele grote probleem.

ps: volgende dag: Deze link wil ik er toch ook nog even aan toevoegen. bekijkt het “probleem”weer van een andere kant.

https://decorrespondent.nl/3356/Gelukzoekers-Gelukbrengers-zul-je-bedoelen/86014280-743e67af