heerlijk om een weekend helemaal niets te hebben. Geen afspraken, feestjes, kinderpartijtjes of andere verplichtingen: gewoon helemaal niets. Maar ja, niets doen is ook weer zoiets…..

Daarom vertrokken wij vanochtend na het ontbijt op onze rammelende stadsfietsen richting Ouderkerk. Vanuit onze tuin fiets je over een mooi, rustig weggetje langs de Amstel en geniet je ondertussen van alle mooie boerderijtjes en andere buitenhuizen, van alles wat zich op de rivier afspeelt en van de groene weilanden (terwijl je er toch omringd bent door de stad)

 In Ouderkerk dronken we koffie en thee met appeltaart en daarna fietsten we nog een klein stukje naar “speelboerderij Elsenhoven”. Het is een hele uitgebreide kinderboerderij met heel veel informatie en leuke spelletjes over de dieren en er zit ook een erg leuke natuur-speeltuin bij en een kunstboerderij met kunst van geestelijk gehandicapten en veel opgezette dieren (daar ben ik dol op).

 Je kan er met kinderen zo een hele dag zoet zijn. Ook zit een een café bij waar je je eigen feestje kan geven. De taart neem je zelf mee en drinken koop je daar. Ik vond het echt een ontdekking. Voor meer informatie zie de site: http://www.elsenhove.nl

In Ouderkerk zelf bleek het open Monumentendag te zijn. Daarom konden we oversteken met een heel schattig trekpontje.

 
We kochten krentenbollen bij de bakker en aten die op voor het kerkje waar net een bruiloft begon. We keken naar alle bruiloftsgasten en hoe ze gekleed waren en natuurlijk naar de bruid en bruidegom die aan kwamen rijden in een witte Rolls Royce. Er kwam een man meekijken die zij dat we echt even naar het Ouderkerker Museum moesten gaan, dus dat deden we ook maar. Was heel klein maar best leuk om even te zien.

Daarna deden we onze boodschappen bij de supermarkt aldaar en vertrokken weer voor de terugtocht. Maar we waren het dorp nog maar net uit toen mijn voorband lek bleek te zijn. Tobias fietste snel met Louis achterop terug naar de tuin om terug te keren met een extra fiets of bandenplakspullen en Ole en ik liepen ondertussen met de fiets in de hand terug richting Amsterdam.

 Dat was nog best een eind maar door de vrolijkheid van Ole en het mooie uitzicht toch best gezellig en net toen ik er genoeg van begon te krijgen kwam Tobias terug met een extra fiets. Hij fietste terug met twee fietsen en ik met Ole, die zijn voeten in de fietstassen had en die we met een sjaal vastgebonden hadden (want geen zitje) naar de tuin.