Als de zomer weer voorbij is, en het gewone leven weer zijn aanvang neemt, wordt ik altijd gegrepen door een heel beklemmend gevoel. Mijn huis is te klein en ligt van onder tot boven vol met spullen. Logisch als je met vier personen op 50 vierkante meter woont.

En juist als je in een klein huis woont is er één eigenschap die je MOET hebben: je moet goed kunnen opruimen. En dat kan ik echt helemaal niet. Ik ben een echte verzamelaar en ik houdt van de spullen die ik heb, ook al zijn ze oud, versleten of eigenlijk niet meer nodig. Als ik ga opruimen verplaats ik spullen van de ene stapel naar de andere, wat natuurlijk weinig zoden aan de dijk zet. En als het huis is opgeruimd en de kinderen komen uit school, dan is het binnen de kortste tijd weer een enorme bende en kunnen wij weer opnieuw beginnen. Mijn lieve man kan gelukkig wel beter opruimen dan ik, maar ik wil ook niet dat hij daar de hele dag mee bezig is: Hij moet tijd hebben om te tekenen, zodat we ooit een groter huis kunnen kopen met héél veel bergruimte.

Ik moet mezelf dus aanpakken en leren hoe je goed opruimt. Daarom heb ik nu het boek gekocht van de Japanse opruimgoeroe Marie Kondo. Mensen die haar methode “KonMari” hebben gevolgd lopen met haar weg. Marie Kondo beloofd in haar inleiding dat je nooit meer hoeft op te ruimen als je haar methode goed volgt. Dat wil ik ook! en daarom ga ik de komende tijd proberen het hele huis op te ruimen volgens haar methode en dan maar kijken of het werkt.

Je hebt gelukkig een half jaar de tijd om je huis (en volgens het boek daarmee ook je geest) helemaal op te ruimen. In haar inleiding vertelt Marie Kondo dat ze heel veel klanten heeft gehad, met heel rommelige huizen, en dat het bij al die mensen gelukt is. Er is nog nooit iemand bij haar terug gekomen voor een vervolgcursus. (Dat kan meerder dingen betekenen, denk ik dan) Enkele reacties van volgers:

• Ik vind het verbazingwekkend, hoezeer ik ben veranderd door gewoon wat spullen weg te gooien.
• Je cursus heeft me geleerd in te zien wat ik echt nodig heb en wat niet. Dus ik ben gescheiden. Nu ben ik veel gelukkiger.
• Na het volgen van je cursus heb ik mijn baan opgezegd en ben ik voor mezelf begonnen in iets waar ik al van dromde toen ik nog klein was.

Ik kan het halve boek gaan samenvatten (meer dan dat heb ik nog niet gelezen) maar dat ga ik niet doen. De belangrijkste stelregel is: weggooien! Alles waar je geen blijde gevoelens van krijgt (wat je niet “sparkt with joy”) moet weg. Je moet alles in je handen nemen (voelen) en dan bedenken of het iets met je doet. Je werkt per categorie, niet per plek. (O jee, dit heb ik tot nu toe altijd gedaan) Je begint met kleding, daarna boeken, dan papier, dan Komono (dat is Japans voor allerlei spullen) en als laatste emotionele zaken (foto’s, brieven, dagboeken enz).

Ik zou zelf liever beginnen met al die stapels papier die in de kamer liggen, maar volgens Marie mag je NOOIT afwijken van haar volgorde. Dan gaat het niet werken.

Ik sta overal voor open, want dat er iets moet veranderen is duidelijk. Maar ik heb wel nu al zo mijn bedenkingen:

• Elk mens is anders. Ik ben een vrolijk persoon en heel veel dingen “sparken” mij met “joy”. dan wordt het wel ingewikkeld om dingen weg te gooien.
• Er wordt tot nu toe niets gezegd over kinderen en de hoeveelheid rommel die zij in het huis brengen. Werkt de methode wel als je met meerdere mensen in één huis woont?
• Waar haal je de tijd vandaan. Als ik alle kleren wil opruimen (en dan heb ik het alleen maar over die van mijzelf)  dan ben ik al zeker een dag bezig. En dan moet ik daarna ook nog die van Louis en Ole doen. Tobias moet zijn eigen kast doen).
• Je moet dus weggooien, weggooien en weggooien. Wat een verspilling. Er wordt niets gezegd over wat je dan met al die spullen gaat doen. Dat stoort mij. Ze had er best in kunnen zetten dat je het naar de Rode Kruis- bak brengt of aan de vluchtelingen doneert. Dat kan iedereen zelf bedenken natuurlijk maar het helpt met het weggooien als je weet dat het nog een doel heeft, denk ik.

Ik lees nu eerst het hele boek uit en begin dan, vol goede moed, aan de kleding. Ik zal jullie daarvan op de hoogt houden in het volgende deel. Of heeft er iemand andere tips  over hoe je goed opruimt?