Nee zeggen vind ik moeilijk. Daarom zat ik dit weekend op een verassingspartijtje voor een nicht van mijn moeder die 75 werd, op een kinderboerderij in een buitenwijk in Amersfoort. Mijn moeder wilde graag dat ik meeging samen met Ole en Louis, waarschijnlijk vooral zodat ze Met haar kleinkinderen kon showen (iets wat ik natuurlijk goed kan begrijpen). 

Eerst had ik nee gezegd maar toen ging ze zo jammeren dat ik besloot toch maar te gaan. Dus daar zat ik dan op deze heerlijke zondag een uur heen en een uur terug in de trein, op een feestje waar ik bijna niemand kende. Mijn kinderen waren lekker aan het spelen en wij gingen de kinderboerderij opknappen. Want dat was het cadeau. We deden met zijn allen “goede werken” want wat kan je iemand van 75 nou verder nog geven? Ik heb de groentetuin geschoffeld en dacht ondertussen “dit had ik nu ook in mijn eigen tuin kunnen doen”. Is natuurlijk mijn eigen schuld. Ik had gewoon nee moeten zeggen. Maar mam vond het fijn, dus dat is ook weer wat waard. 

En op de terugweg maakten we op het station van Utrecht in een hokje deze foto. Ole lijkt wel een soort van britpop-punker maar verder toch best leuk.  

 s’avonds hing ik lekker thuis op de bank en keek ik naar zomergasten met Annejet van der Zijl. Echt goede fragmenten en ook wel een interessant gesprek. Zeker nog de moeite waard om op uitzending gemist te kijken als je het nog niet gezien hebt. 

Tobias maakte ondertussen de uitnodiging voor Louis kinderfeestje.  Ik hoop dat jullie een beetje kunnen inzoomen op deze foto want dan zie je Louis die vliegt in de Millenium Falcon.