HH betekent herhaling. Dit is een stukje van mijn oude blog. Soms zet ik hier wat op gewoon omdat ik het zelf een leuk stukje vond.

Voor veel mensen is de pubertijd een ingewikkelde periode in hun leven, waarin men ook niet altijd even gelukkig is. Niet voor mij…. En dat kwam voor een groot gedeelte door de Vrije School:

Rooms-katholieke School de Wegwijzer. Zo heette de school waar ik eerst op zat. Dat was de basisschool bij ons in het dorp.  Er viel niet zo veel te kiezen. Ook daar had ik het wel naar mijn zin, want ik ben nou eenmaal van nature een heel opgewekt en vrolijk persoon.

Maar ik was wel altijd “anders”. Mijn ouders waren gescheiden, we woonden in een soort van rare commune (met veel mensen, die niet uit de streek afkomstig waren en anders praatten), we waren niet gelovig en links en tegen kern-energie  ik had hele rare kleren aan. Dat laatste lag, ben ik bang, aan mijzelf want mijn zus zag er altijd tiptop uit. Toch had ik het leuk op die school.

Als de andere kinderen communie gingen doen, fietste ik naar de kerk om naar ze te gaan kijken. Na school ging ik bijna altijd bij iemand spelen of iemand kwam bij mij. En ik ging eigenlijk altijd met plezier naar school, al vond ik leren niet zo belangrijk en deed ik het liefst niet al teveel.

Ondanks mijn hoge cito-score in groep acht kreeg ik mavo advies. mijn moeder had het briljante idee dat het met mij dan nooit iets zou worden omdat ik liever lui dan moe ben en op de mavo niet veel zou uitvoeren. Daarom stuurde ze me in Nijmegen naar de school van Rudolph Steiner.

achtste klas met Vincent, Maurice en Fabienne

Op de vrije school begin je de dag met een spreuk. Alle kinderen gaan achter hun stoel staan en dreunen gevoelloos de zeventien regels-tellende spreuk op: https://www.antrovista.com/?spreuk=201

Daarna kreeg je periode- onderwijs. Je krijgt dan drie weken lang hetzelfde vak/onderwerp behandelt in  twee uren. Het onderwerp wordt dus heel uitgebreid behandeld. Tijdens deze periodes houd je zelf een schrift bij dat aan het einde van de periode met tekst en tekeningen ingeleverd moet worden bij de leraar en meetelt voor je cijfer. Er is aan het einde van elke periode ook een proefwerk over de behandelde lesstof. Je krijgt elk jaar geschiedenis, aardrijkskund, Nederlands,  natuurkunde en biologie maar daarnaast ook andere “periodes zoals sterrenkunde, landmeten en poëtica.

Na die twee uur een pauze (waarin ik vanaf ongeveer mijn vijftiende sigartejes rooktte) en daarna de andere vakken zoals wiskunde, de talen en gym, maar ook “vrije school-vakken” zoals euritmie en koor-zang.

Vanaf de allereerste dag voelde ik me daar als een vis in het water. “zo kan het leven dus ook zijn” dacht ik. Ik fietste elke dag naar de stad. zeventien kilometer heen en ook weer zeventien kilometer terug (daar had ik wel een gruwelijke hekel aan hoor). En niet dat ik niet walgde van die “gekke antroposofen” met hun lange rokken, gebreide truien en sokken in hun sandalen. Van altijd weer die kruiden thee met worteltjescake, van die pasteltinten die in elkaar overlopen en van al dat blanke hout zonder hoeken. Nee, dat vonden wij allemaal héél erg stom. En ook vakken als Euritmie waren nou niet bepaald stoer. Maar ik had heel veel lol met mijn vrienden en vriendinnen en zag school zelf als een bijzaak. De hele dag waren we aan het kletsen en dan na school gingen we nog even de stad in en als ik dan thuis kwam ging ik bellen of ellelange brieven schrijven aan diezelfde vrienden en vriendinnen. En in het weekend ging ik bijna altijd bij één van onderstaande personen logeren en dan tot diep in de nacht ouwehoeren over helemaal niets of onschuldig flikflooien met de jongens.

Toen ik de twaalfde klas gedaan had was ik klaar en moest ik naar een andere school. Ik heb toen nog aan juffrouw Nelemans gevraagd of ik niet gewoon nog een jaartje langer mocht blijven. Maar dat kon natuurlijk niet.

Ik kwam terecht op een volwassenonderwijs-fabriek en voelde me, voor het eerst in mijn leven, best ongelukkig. “Zo is het echte leven dus” dacht ik. Een behoorlijke deceptie, na het gespreide bedje dat De Vrije School heet.