Het kweken van de moestuintjes van Albert Heijn wil bij ons thuis niet zo lukken. Dat ligt niet aan het wel of niet hebben van groene vingers, ook niet aan een gebrek aan water, zonlicht of liefde en jammer genoeg ook niet aan de Albert Heijn (niets fijner dan de schuld geven aan de Appie). Nee, het ligt aan indringers in mijn eigen huis, aan onbeschofte lieden die pakken wat ze te pakken kunnen krijgen en daarbij schaamteloos te werk gaan. Het ligt aan MUIZEN !!!!

Muizen houden blijkbaar erg van jonge brocoliplantjes en van zaadjes die nog in een papiertje zitten. Ik denk dat het ’s nachts gebeurd als wij liggen te slapen of overdag als iedereen naar werk, school of creche is. Ik heb er in ieder geval nog niets van gemerkt en ik dacht ook eigenlijk dat we nu eindelijk van de muizen af waren. Dat is in het verleden wel eens anders geweest.

Ik woonde als kind in een oude boerderij. Daar hadden we te maken met veel erger ongedierte dan die schattige muisjes. Ik heb zelfs nog een tijdje een dode rat bewaard in een schoenendoos en toen we naar het strand gingen moest mijn dode huisdier in de doos mee. Mijn moeder heeft halverwege de dag de rat weggegooid, tot mijn grote verdriet en woede.

In mijn eerste woning in Amsterdam (een zolderkamer in de pijp) lag mijn matras op de grond en daar liepen de muizen ’s nachts vlak langs mijn hoofd. Daar heb ik gelukkig niet zo lang hoeven wonen, maar ook in mijn tweede kamer was er altijd wel een muis te vinden. Ik woonde er samen met Tobias, we studeerde zo af en toe, gingen vaak naar de kroeg en deden bijna nooit de afwas. We hadden een diervriendelijke muizenval waar de muizen wel in konden maar niet uit (een zak pasta) en mijn geliefde zette de muizen dan op ons balkon. Hij gooide ze er ook wel eens vanaf maar dat vond ik te zielig.

Nu met kinderen en een volwassen leven zijn we toch wel een stuk schoner geworden. Ook in dit huis hebben we periodes gehad dat er zo af en toe een muis door de kamer liep en dat je ze hoorde boven het plafond. We vinden het dan ook erg gezellig soms eens een poes te logeren te krijgen en hebben hier ook al een aantal lieve logees gehad. Dit hielp altijd heel goed en muizen komen ook niet metéén weer terug als de kat van huis is.

Het laatste jaar hebben we zelfs helemaal geen muizen meer gezien. Dit komt natuurlijk door onze goede hygiënische gewoontes, en omdat de benedenbuurvrouw twee katten heeft. Dit zorgde ervoor dat we nooit meer iets weg zagen rennen, hoorden of dat er hapjes uit onze komkommer waren genomen. Dit alles tot die verdomde moestuintjes.

We waren heel blij toen onze broccoli als eerste opkwam en het groeide goed en elke dag kwam er wel weer een nieuw groen puntje boven de aarde. Maar toen wilde Louis en ik de plantjes gaan verpotten en toen was de hele broccoli verdwenen. We dachten nog even dat Ole het gedaan had (hij haalt ook vaak alle blaadjes van de planten). Maar toen zagen we het aangevreten papier waar de zaadjes in zaten en ik wist wie de daders waren.

En dan nu mijn tip voor vandaag: In een doos waar de druiven in zaten passen zes moestuinbakjes. Er zitten luchtgaten in en het allerbelangrijkst, er zit een deksel op. De muizen gaan naar de buren (want wie heeft er momenteel geen moestuintjes in zijn vensterbank staan) en u bent verlost van dit probleem.